«Γυναίκα από βελούδο»- Φρέντυ Γερμανός

Με μια πρώτη ματιά θα πιστέψουμε ότι θα ασχοληθούμε με τη ζωή της Σοφίας Τρικούπη, της «γυναίκας από βελούδο» όπως την έχουμε μάθει όλοι.

Μιας γυναίκας που γεννήθηκε , μεγάλωσε και μορφώθηκε στο Λονδίνο και είχε την ευκαιρία να τριγυρίζει στους κήπους του Buckingham , να παίζει με πριγκίπισσες και να απολαμβάνει τη συμπάθεια της βασίλισσας Βικτώριας.

Η γυναίκα αυτή είχε την τύχη όχι μόνο  να γνωρίσει αλλά και να συναναστραφεί με πρέσβεις, βασιλείς και πρωθυπουργούς, δηλαδή με  τα ισχυρότερα πρόσωπα της εποχής εκείνης μιας και το σπίτι της υπήρξε το κέντρο των ανώτερων διπλωματικών, πολιτικών και κοινωνικών συγκεντρώσεων.

Χάρη στη δική της όμως επιβλητική και  δυναμική προσωπικότητα δεν στάθηκε μόνο σ΄ αυτά, γνωρίστηκε και απέκτησε φιλικές σχέσεις με καλλιτέχνες όπως τον Κάλβο, τον Παλαμά, το Ροΐδη, τον Ξενόπουλο , το Μαλακάση  και τον Ψυχάρη.

Με πατέρα  το Σπυρίδωνα και αδερφό το Χαρίλαο Τρικούπη έζησε όλα τα ιστορικά γεγονότα εκ των έσω.

Λέγεται ότι ξεχώριζε για την ομορφιά και την οξυδέρκειά της τόσο, που την είχε ερωτευτεί σχεδόν κάθε ισχυρός άνδρας της εποχής της.   Η δική της καρδιά όμως ήταν δοσμένη για πάντα στο Θεόδωρο Δεληγιάννη, τον αιώνιο και ανελέητο αντίπαλο του αδερφού της.

Αυτή πάνω κάτω είναι φαινομενικά η ιστορία αυτού του βιβλίου.

Στην πραγματικότητα όμως είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που παρουσιάζει όλες τις πολιτικές εξελίξεις, της μετά την απελευθέρωση εποχής, μέσα από μικρούς ή μεγάλους έρωτες.

Παρουσιάζεται δηλαδή η ιστορία της Ελλάδας μέσα από τη ζωή τριών ανθρώπων που  την «έγραψαν». Αυτό δε, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον για τον αναγνώστη μιας και πρόκειται για μια άγνωστη μα καθοριστική περίοδο ακόμη και για τη σημερινή ζωή μας , αφού δεν ανήκει στη διδακτέα ύλη του σχολείου ή περνά στα γρήγορα , χωρίς να της δοθεί η δέουσα σημασία.

Στο διάστημα αυτό έγιναν όλες εκείνες οι κινήσεις για να σταθεί στα πόδια του το Ελληνικό κράτος και ταυτόχρονα προσπάθησαν να εκσυγχρονίσουν  τη χώρα . Έγιναν τα μεγάλα έργα στον ισθμό της Κορίνθου, έργα οδοποιίας, κατασκευάστηκε ο σιδηρόδρομος, «εμφανίστηκαν» τα τηλέφωνα και ξαναγύρισαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα του βιβλίου στο οποίο συζητούν ο  Τρικούπης και ο  βαρόνος Πιερ ντε Κουµπερτέν:

«Τον Οκτώβρη έρχεται ο βαρώνος Πιερ ντε Κουµπερτέν. Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες θα γίνουν σε δυο χρόνια-  ο βαρώνος είναι ανήσυχος:

 -είναι η Ελλάδα έτοιµη; Μπορεί να αναλάβει την ευθύνη;

Ύστερα το βλέµμα του Κουµπερτέν πέφτει στο τηλέφωνο που υπάρχει πάνω στο γραφείο του Τρικούπη.

- Έχετε τηλέφωνα στην Ελλάδα; λέει ξαφνιασµένος. Ο Τρικούπης χαμογελά:

- Απ’ εδώ και δύο χρόνια, λέει.

Ο Κουµπερτέν αναπνέει µ’ ανακούφιση.

-  Ραντεβού,  λοιπόν,  στην Ολυµπιάδα του1896 κύριε πρόεδρε!»

Ακόμα και οι περιγραφές των τοπίων και των περιοχών είναι ξεχωριστές και ξαφνιάζουν τον αναγνώστη. Εκφράσεις όπως :

-περνούσε από τα κατσάβραχα της Νεάπολης,

- κρύβονταν στις χαράδρες του Μεταξουργείου,

-ηρεμούσε στο εξοχικό του στην Κηφισιά χαζεύοντας τους  βοσκούς και τα πρόβατά τους…

 Μας  δίνουν λίγο περισσότερο από το άρωμα εκείνων των χρόνων.

Τι πιο συναρπαστικό άλλωστε από το να διαβάσουμε αποσπάσματα από το ημερολόγιο της ίδιας της Σοφίας, ιδιόχειρα σημειώματα του Χαρίλαου Τρικούπη και ταυτόχρονα να έχουμε τη δυνατότητα να «χαζεύουμε» τα πρόσωπα μέσα από τις φωτογραφίες τους.

Μια ιστορία λοιπόν  συναρπαστική όπως ο Φρέντυ Γερμανός μπορεί να μας προσφέρει με την οξυδέρκεια και το  λεπτό χιούμορ στο γράψιμό του.

Για το πόσο σύγχρονο είναι αυτό το βιβλίο θα σας αναφέρω μόνο μια φράση του  : «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» .

Καλή σας ανάγνωση!

Σία Χαλικιά.

Υ.γ.

Βιογραφικό Σημείωμα , από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
ΦΡΕΝΤΥ ΓΕΡΜΑΝΟΣ (1934-1999)
Ο Φρέντυ Γερμανός γεννήθηκε στην Αθήνα. Στο χώρο των γραμμάτων πρωτοεμφανίστηκε ως δημοσιογράφος, ήδη σε ηλικία είκοσι χρόνων, στην εφημερίδα Ελευθερία, όπου εργάστηκε ως το 1960. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τις εφημερίδες Μεσημβρινή (1960-1967), Απογευματινή (1969-1974) και Ελευθεροτυπία (1975-1990). Πραγματοποίησε δημοσιογραφικές εκπομπές στην κρατική και ιδιωτική τηλεόραση (Αλάτι και πιπέρι, ΕΙΡΤ 1968-1976, Πρώτη σελίδα, ΕΤ-1 1979-1988 – Βραβείο ιδρύματος Μπότση-, Η Ώρα της αλήθειας, Mega Channel, 1991, Εκπομπές που αγάπησα, ΕΤ-1, 1995). Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1953, οπότε τιμήθηκε με το δεύτερο βραβείο διηγήματος νέων στον πανελλήνιο διαγωνισμό της εφημερίδας Βραδυνή, ενώ το 1978 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Θεάτρου για το έργο του Γελαστό απόγευμα. Ως το θάνατό του ήταν μέλος της ΕΣΗΕΑ. Παντρεύτηκε δύο φορές, την πρώτη με την Εριέττα Μοαυρουδή, με την οποία απέκτησε μία κόρη τη Ναταλία και τη δεύτερη με την Μαρία Ιωαννίδου. Πέθανε στην Αθήνα από καρκίνο. Ημιτελές έμεινε το τελευταίο έργο του, μια μυθιστορηματική βιογραφία του Νίκου Ζαχαριάδη. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Φρέντυ Γερμανού βλ. «Γερμανός Φρέντυ», Who’ s who 1998· Επίτομο Βιογραφικό Λεξικό. Αθήνα, Μέτρον, 1998 και «Εις μνήμην», Διαβάζω398, 7-8/1999, σ.56.