Διονύσης - Ιωάννα, οι πρωταγωνιστές του "Τιμολογίου"

          

photo by: jimgrillas

   Ο Διονύσης Τσερεγκούνης και η Ιωάννα Δελήπαλτα είναι οι δυο νέοι , που «κράτησαν» τους πρωταγωνιστικούς ρόλους  στην ταινία μικρού μήκους «Τιμολόγιο» (του Χαράλαμπου Κοντοπανάγου), που γυρίστηκε αυτές τις μέρες στην Αμαλιάδα. Ο Διονύσης είναι γραφίστας 33^ων ετών από την Αμαλιάδα και η 22χρονη Ιωάννα είναι από τη Θεσσαλονίκη, τελειόφοιτη του τμήματος Πληροφορικής και ΜΜΕ στο ΤΕΙ Πατρών (παράρτημα Πύργου). 

Με το τέλος των γυρισμάτων θελήσαμε να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα αυτούς τους δύο νέους , οι οποίοι δέχτηκαν με χαρά να μας απαντήσουν σε μερικές ερωτήσεις.

Ας τους γνωρίσουμε…. 

1. Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με το «Τιμολόγιο» ;

Διονύσης: Η πρώτη μου επαφή ήταν όταν με πέτυχε τυχαία έξω ο Μπάμπης και μου είπε ότι κάτι με θέλει χωρίς να μου εξηγεί ακριβώς τι..

Ιωάννα: Η πρώτη μου επαφή… Οκτώβριο ή Νοέμβριο του 2012, σε μια πρόβα της ομάδας τέχνης «Δούρειος Ίππος» όπου συμμετείχαμε με τον Μπάμπη Κοντοπανάγο. Ήρθε ο Μπάμπης και μου είπε ότι θα γυρίσει μια μικρού μήκους ταινία και με ρώτησε αν θέλω να συμμετέχω.

2. Η απόφαση να συμμετέχετε στη ταινία ήταν άμεση ;

Διονύσης: Ναι θα μπορούσες να πεις ότι ήταν άμεση. Πριν καν ο Μπάμπης μου εξηγήσει τι ακριβώς με χρειάζεται του είπα "Ναι, ο,τι θέλεις.." κάτι που ακόμα μου φαίνεται περίεργο αφού γενικά δεν αντιδρώ κατ' αυτόν τον τρόπο. Μετά μου είπε ότι με ήθελε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο και λίγο τα χρειάστηκα. Είχα όμως πλέον πει το ναι και δεν ήθελα να κάνω πίσω.

Ιωάννα: Χωρίς δεύτερη σκέψη.. Στην αρχή. Την επόμενη μέρα θέλησα να μάθω λίγα παραπάνω για το σενάριο.. μην είχε «περίεργες σκηνές»… αλλά κατά βάση ήταν αμεσότατη.

3. Είχατε προηγούμενη εμπειρία στο χώρο του θεάτρου ή του κινηματογράφου;

Διονύσης: Τελευταία μου εμπειρία στον χώρο του θεάματος ήταν στο νηπιαγωγείο τα ποιήματα για την γιορτή των Χριστουγέννων... Μετά πάντα τα απέφευγα. (γέλια)

Ιωάννα: Συμμετείχα 4 χρόνια στις θεατρικές παραστάσεις του «Δούρειου Ίππου» και λόγω σχολής είχα ασχοληθεί και με την παραγωγή ταινιών, λόγω μαθημάτων αλλά και μέσω της ομάδας παραγωγής βίντεο (IMMproductions) που έχει δημιουργηθεί στο ΤΕΙ. Βέβαια δεν ήταν τέτοιου επιπέδου.. Άλλο οι συμμετέχοντες να είναι φοιτητές, και άλλο να δουλεύεις με επαγγελματίες που όσο να ναι έχουν και κάποια χρόνια εμπειρίας στην πλάτη τους.. Οι φοιτητές το κάνουμε από δικό μας μεράκι και βάζουμε τα δυνατά μας να είναι κάτι όσο το δυνατόν πιο καλό.

4. Εσύ Ιωάννα πώς και συμμετείχες στη θεατρική ομάδα;

Όταν κατέβηκα γνωρίσα το φίλο ενός συνεργάτη της μητέρας μου, τον Σταύρο Γεωργογιανόπουλο. Έμαθα ότι παίζει θέατρο στην ομάδα και του είπα ότι πάντα ήθελα να ασχοληθώ. Εκείνη την περίοδο έτυχε να ψάχνουν κοπέλα για το ρόλο της Αρμαντίν…

(πριν από αυτό είχα παίξει στο σχολείο..)

5. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από τα γυρίσματα;

Διονύσης: Τρέλα! Επικρατούσε μια όμορφη τρέλα! Έπρεπε να τρέχουμε από το ένα μέρος στο άλλο για τις διαφορετικές σκηνές, να κουβαλάμε στο αμάξι όλα τα ρούχα που έπρεπε να αλλάζουμε, να αλλάζουμε ρούχα οπουδήποτε, να δίνουμε σημασία στα σύννεφα - κάποια στιγμή είχα συνδυάσει την συννεφιά με το "Πάμε!" - πρόβες πριν το γύρισμα, πρόβα-γύρισμα ή κατ' ευθείαν γύρισμα... έννοιες εντελώς άγνωστες για μένα... Αυτό όμως που μου έκανε πραγματικά εντύπωση ήταν η αποδοχή του κόσμου όπου πηγαίναμε και η διάθεση να στηρίξουν αυτό το εγχείρημα. Από τους ηλικιωμένους περαστικούς στην διασταύρωση Αρχ. Ήλιδας-Καλαβρύτων, στις 8 το πρωί που δεν τους αφήναμε να περάσουν τον δρόμο, μέχρι τα παιδιά στο ξενοδοχείο Αμαλίας που τους "υποχρεώναμε" να κάνουν τις δουλειές τους αθόρυβα. Αισθανόμουν πως όλοι ήμασταν μαζί και όλοι χαίρονταν με αυτό που συνέβαινε μπροστά τους.

Ιωάννα: Τι να πρωτοπώ..;
Για τις σχέσεις που δημιουργούνται ανάμεσα στους συντελεστές, κάτι που μου έκανε τεράστια εντύπωση..;
Για τον τρόπο που αντιμετώπισαν οι επαγγελματίες, εμάς τους ερασιτέχνες; που μας βοήθησαν..; ο Διονύσης μπορεί να πει και περισσότερα πάνω σε αυτό σε σχέση με την υποκριτική και πόσο τον βοήθησε ο Γιάννης ο Τσορτέκης.
Το ότι όλοι ανεξαιρέτως, επαγγελματίες ή μη, ήθελαν να μεταδώσουν τις γνώσεις τους, ήθελαν να βγει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα..; Αν ρώταγες να μάθεις, όλοι έδειχναν διάθεση να σου εξηγήσουν.. Δεν ήταν κάτι που κάναμε για να το κάνουμε.. ή αν θεωρούσες ότι κάτι πήγε στραβά, σου έδιναν σημασία, δε σε σνόμπαραν επειδή αυτοί είναι επαγγελματίες.. Μπορεί τελικά να είχε πάει όντως και να μην το είχαν προσέξει.. όχι γιατι δεν ήταν προσεκτικοί, αλλά γιατί πρόσεχαν κάτι άλλο μέσα στο πλάνο εκείνη τη στιγμή.. 
Κάτι που σίγουρα μου χει εντυπωθεί στη μνήμη είναι η μέρα που κάναμε την πρώτη σκηνή με την «Ιωάννα». Βρίσκεται έξω από το σπίτι του «Μιχάλη» προς το τέλος της ταινίας και συνειδητοποιεί κάποια πράγματα σε σχέση με το Μιχάλη, τη ζωή του και τις μεταξύ τους σχέσεις και κάνουμε τη δεύτερη λήψη και ένιωσα σαν να ήμουν εγώ η Ιωάννα και ο Μιχάλης κάποιος δικός μου φίλος και σαν να το ζούσα πραγματικά εκείνη τη στιγμή. Τρομερό αίσθημα.. και γίνεται ακόμη πιο τέλειο (!), όταν έρχεται από απέναντι ο σκηνοθέτης και του λες πως ένιωσες και σου λέει «Το ένιωσε και ο Παπανδρικόπουλος ότι το ζούσες!». Και ξαφνικά νιώθεις ότι μοιράστηκες κάτι πολύ προσωπικό με έναν άλλον, ο οποίος ήταν 20 μέτρα μακριά και σε κοιτούσε μέσα από μία οθόνη 4.5 ιντσών!.. οπότε σου έρχεται και η επιθυμία να τον αγκαλιάσεις από χαρά!

Αυτό που μου άφησαν τελικά τα γυρίσματα ήταν ότι ήταν μια κοινή προσπάθεια για το τελικό αποτέλεσμα –όλοι θέλαμε να βγει τελικά το πλάνο και να είναι καλό- και ότι μέσα από αυτήν την προσπάθεια δημιουργήθηκαν σχέσεις συμπάθειας και γιατί όχι φιλικές σχέσεις μεταξύ όλων μας.

6. Υπήρξε κάτι που σας δυσκόλεψε;

Διονύσης: Το πρωινό ξύπνημα στην αρχή και το όλο θέμα του να κάνεις τον ηθοποιό!! (γέλια)
Από τις πρόβες είχαμε μια ιδιαίτερη δυσκολία να αποδώσουμε το ύφος που ήθελε ο σκηνοθέτης στην σκηνή του καφέ με την Ιωάννα. Την ημέρα του γυρίσματος - η τελευταία στην σειρά- το πρόβλημα παρέμεινε για αρκετή ώρα και νομίζω ότι βασανίσαμε λίγο και τον σκηνοθέτη και το υπόλοιπο συνεργείο μέχρι να καταφέρουμε να την βγάλουμε όπως έπρεπε. Ελπίζω το αποτέλεσμα να άξιζε τον κόπο...

Ιωάννα: Ο ήχος και το ρύζι! (γέλια) Γενικά δεν υπήρχε κάποια ιδιαίτερη δυσκολία γιατί όπως προείπα όλοι όσοι ήταν εκεί ήταν πρόθυμοι να σε βοηθήσουν ανά πάσα στιγμή.. Η δυσκολία είναι στο να δώσεις έτσι τον ρόλο ώστε να είναι αυτό που έχει στο μυαλό του ο σκηνοθέτης.. γιατί είναι ο άνθρωπος που πρέπει να ικανοποιήσεις..
Όταν όμως προσπαθείς να κάνεις αυτό και όλο το περιβάλλον συνωμοτεί εναντίον σου.. Δε τα καταφέρνεις και τόσο καλά… Είσαι σίγουρος ότι το είπες έτσι όπως ήθελες και έτσι όπως έπρεπε να το πεις και τελειώνει η σκηνή και λέει ο ηχολήπτης.. «Πάμε πάλι γιατί ακούστηκε το μηχανάκι την ώρα που μίλαγες»… ή τα πας τέλεια στο μονοπλάνο και ξαφνικά σου κάθεται στο λαιμό ένας κόκκος ρυζιού και χαλάς όλη τη λήψη γιατί πνίγεσαι..(γελια)

7. Οι χαρακτήρες που ενσαρκώσατε σας θύμισαν κάποια στιγμή τον εαυτό σας;

Διονύσης: Ευτυχώς δεν έχω βρεθεί ακόμα στην δύσκολη θέση που βρίσκεται ο Μιχάλης. Έτσι δεν μπορώ να πω αν εγώ σαν Διονύσης θα είχα καλύτερες ή χειρότερες αντιδράσεις στα όσα μου συνέβαιναν. Γενικά αν και στην αρχή μου είχε φανεί εντελώς διαφορετικός και μάλιστα τον έκρινα αυστηρά για τον τρόπο που λειτουργεί μέσα στην ταινία, όταν μέσα από τα γυρίσματα μπήκα σιγά-σιγά στον κόσμο του και προσπάθησα να καταλάβω την ψυχολογία ενός ανθρώπου που τα χάνει όλα - μα όλα, εντελώς και για πάντα - νομίζω ότι τελικά μοιάζαμε πολύ και νομίζω ότι με όλους μας μοιάζει ο Μιχάλης.

Ιωάννα: Σε πολλές στιγμές.. Η Ιωάννα προσπαθεί να παρακινήσει το Μιχάλη να μην αφεθεί στη μοίρα του και να κάνει ή να μην κάνει πράγματα.. Αλλά και σε άλλα σημεία..

8. Το γεγονός ότι απέναντί σας, είχατε επαγγελματίες σας άγχωσε;

Διονύσης: Με άγχωνε πριν τους γνωρίσω. Όταν τους γνώρισα όμως έφυγαν όλα. Είναι καταπληκτικοί άνθρωποι και ταιριάξαμε αμέσως. Μας βοήθησαν πάρα πολύ με την εμπειρία τους και με έκαναν να αισθανθώ άνετα και χωρίς άγχος. 
Ο Γιώργος ο Παπανδρικόπουλος από την αρχή έλεγε ότι πρέπει να χαιρόμαστε με αυτό που γίνεται και όχι να μας στρεσάρει. Η σιγουριά που βγάζει όταν σου λέει "το' χουμε" ή το ύφος που σε κοιτάζει όταν και εσύ ξέρεις ότι δεν τα πήγες καλά. Οι κατευθύνσεις σχετικά με το κάδρο και το φως ή τα χρώματα. Το χιούμορ του που δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Άνθρωπος που σου εμπνέει εμπιστοσύνη σε αυτό που κάνει και σε βοηθά να λειτουργήσεις ελεύθερα. Πάντα με το χαμόγελο και σε καλή διάθεση. 
Ο Γιάννης ο Τσορτέκης ήρθε από την Αθήνα για μια ημέρα. Ήρθε σαν σίφουνας και μετέτρεψε την πιο απαιτητική και δύσκολη μέρα στην πιο ευχάριστη. Είχε διάθεση να με βοηθήσει από το πρώτο λεπτό, ήταν φιλικός και με καλό χιούμορ και αυτός. Επειδή εκείνη την ημέρα είχαμε σχεδόν όλες τις σκηνές μαζί με βοήθησε με τους διαλόγους με έκανε να κατανοήσω την κατάσταση και το ίδιο το κείμενο, κάθισε και έκανε πρόβες μαζί μου μέχρι να το πετύχουμε χωρίς να έχει υποχρέωση να το κάνει. Και με την στάση και τον τρόπο του σε έκανε να νιώθεις ότι γνωρίζεστε χρόνια. Και οι δύο είναι καταπληκτικοί πρώτα σαν άνθρωποι και μετά σαν επαγγελματίες και δεν έδειξαν για μία στιγμή ότι ξεχωρίζουν τον εαυτό τους από του υπόλοιπους. Πραγματικά χαίρομαι που είχα την τύχη στην πρώτη μου τέτοια προσπάθεια να συνεργαστώ με τέτοιους ανθρώπους. Τους ευχαριστώ και τους δύο πολύ, για όλα.

Ιωάννα: Δε με άγχωσε, θα μπορούσα να πω ότι μου έδινε μια σιγουριά τελικά, και έκανε την εμπειρία ακόμη πιο ενθουσιαστική.

9. Ποια φράση σου ( όσον αφορά το σενάριο) δεν θα ξεχάσεις ;

Διονύσης: Το "γιατί εμένα;" Νομίζω αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ γιατί από την πρώτη φορά που διάβασα το σενάριο μου φαινόταν για κάποιο λόγο περίεργο την στιγμή που το λέω και ο τρόπος που έπρεπε να το πω... Με απασχολούσε για μέρες το πως θα το πω. Περπατούσα στο δρόμο και έλεγα "γιατί εμένα" έκανα ντους "γιατί εμένα", άνοιγα το ψυγείο "γιατί εμένα" μέχρι να βρω τον τρόπο να το πω ώστε να βγει σωστά. Με δυσκόλεψε πάρα πολύ. Νομίζω ότι μέχρι την ταινία ποτέ δεν είχα πει αυτήν την φράση στην ζωή μου!! (γέλια)
Τελικά και σε αυτό ο Τσορτέκης με βοήθησε... (γέλια)

Ιωάννα:  «Η στιγμή.. πέρασε.» Συζητήθηκε πολύ με τον Μπάμπη πριν το γύρισμα, κατά τη διάρκεια του γυρίσματος το δούλεψα πολύ μέσα μου για να την πω, χρειάστηκε και μια καίρια επέμβαση του σκηνοθέτη κατά τη διάρκεια των λήψεων για να μπορέσω τελικά να την βγάλω έτσι όπως έπρεπε και έχει πίσω της πολλές ιστορίες.. και σεναριακά και για μένα την ίδια.

10. Γιατί πιστεύετε ότι θα έπρεπε να έρθει κάποιος να παρακολουθήσει αυτή την ταινία;

Διονύσης: Γιατί θα είναι φοβερή!! Γιατί άλλο; (γέλια) 
Εντάξει χωρίς πλάκα νομίζω ότι έχει να πει πράγματα σε καθέναν από εμάς. Πιστεύω ότι εύκολα ταυτίζεσαι με τους ήρωες και μπαίνεις στην θέση τους. Έχει ενδιαφέρον να προβληματιστούμε με την Πρόταση του Βασίλη στον Μιχάλη. Τι θα κάναμε εμείς στην θέση του; Πως θα διαχειριζόμαστε την σχέση του με την Ιωάννα; Τι θα της λέγαμε στις κρίσιμε ς στιγμές; Τι θα απαντούσαμε στον Βασίλη; Τι θα κάναμε εμείς αν η ζωή μας διαλυόταν ξαφνικά;

Ιωάννα: Θεωρώ ότι σε όλους έχει κάτι να αφήσει.. Ή έστω για λίγα λεπτά να τον κάνει να αναρωτηθεί για τα πράγματα..

11. Οι φίλοι σας και η οικογένειά σας πως το αντιμετώπισε;

Διονύσης: Με χιούμορ... (γέλια)

Ιωάννα: Ήταν όλοι θετικοί. Με βοήθησαν όταν χρειάστηκα βοήθεια.. και ήταν και κάποιες μέρες στα γυρίσματα κάτι που με χαροποιούσε ιδιαίτερα γιατί ήταν κάτι που ήθελα να το μοιραστω μαζί τους..

12. Θα ξαναδοκιμάζατε κάτι ανάλογο;

Διονύσης: Ναι ήταν ωραία εμπειρία και η αίσθηση να προσπαθείς για κάτι από κοινού είναι πολύ ωραία. Ελπίζω να μου δοθεί ξανά η ευκαιρία και με χαρά θα το κάνω.

Ιωάννα: Εννοείται.. Αν γινόταν θα ήθελα αυτό να είναι μόνο η αρχή..

13. Υπάρχει κάποιος ηθοποιός που θαυμάζετε;

Διονύσης:  Bill Murray …

Ιωάννα: Δύσκολη ερώτηση.. (παύση) Θα μπορούσα να πω ότι μου αρέσει πολύ η Emma Stone γιατί καταφέρνει και γίνεται κάτι τελείως διαφορετικό από ταινία σε ταινία.. η Keira Knightly.. και ο Johnny Depp. 
Από Έλληνες.. δε μπορώ να πω ότι έχω κάποιον αγαπημένο.. από τους τωρινούς τουλάχιστον.. και από τους παλιούς.. ποιον να πρωτοπώ!.. Τότε ήταν που έβγαιναν πραγματικοί ηθοποιοί με όλη την έννοια της λέξεως… και να σκεφτείς ότι οι περισσότεροι δεν ήταν καν σπουδαγμένοι.. Αυτό μπορεί να λέει και κάτι…

Σας ευχαριστώ πολύ και τους δύο! Εύχομαι η επόμενη δουλειάσας να είναι πολύ σύντομα και θα χαρώ να μιλήσουμε!

Διονύσης: Ευχαριστούμε! Το ίδιο ελπίζω κι εγώ, σύντομα...

Ιωάννα: Εμείς ευχαριστούμε!..Κι εμείς το ευχόμαστε!

 Σία Χαλικιά

Υ.γ

Η συνέντευξη είναι συνέχεια το άρθρου « Τιμολόγιο»

http://tokaino.blogspot.gr/2013/03/blog-post_19.html

Η Βούλα Μάστορη μέσα από 17 απαντήσεις

 «Δεν μπορείς να πετάξεις κρατώντας το κλουβί σου!!!», λέει η Βούλα Μάστορη και μιλάει στις καρδιές των παιδιών που διαβάζουν τις ιστορίες της τόσο στα βιβλία της, όσο και στα κείμενα των ανθολογίων του Δημοτικού.

Στις πληροφορίες του διαδικτυακού της προφίλ γράφει πως είναι μια συγγραφέας για μικρά, μεγάλα και πολύ μεγάλα παιδιά, αφού κι αυτή είναι παιδί (πολύ μεγάλο παιδί) της μαμάς της.

Άρχισα να διαβάζω τα βιβλία της προσπαθώντας να καταλάβω τι είναι αυτό που κάνει το γιο μου να τα τελειώνει σε τέσσερις-πέντε μέρες . Κατάλαβα ότι είναι ο συνδυασμός της μαγείας του παραμυθιού, του σύγχρονου λόγου και της ρεαλιστικής προσέγγισης των προβληματισμών των παιδιών.

Αυτό μ΄ έκανε να θελήσω να γνωρίσω καλύτερα και την ίδια. Ξαφνιάστηκα όταν στην ερώτησή μου «κυρία Μάστορη , θα θέλατε κάποια στιγμή να με τιμήσετε με 2 λόγια;» μου απάντησε «Και βέβαια! Περιμένω ερωτήσεις!».

Άρχισα να σκέφτομαι τι θα ήθελα να μάθω. Έκατσα κι έγραψα καμιά τριανταριά ερωτήσεις , κατάλαβα όμως ότι δεν είναι δυνατόν να τη ρωτήσω τόσα πράγματα κι άρχισα να «κόβω». Για να μην σας ζαλίζω σταμάτησα στις 17 ….

Απολαύστε την !!!!

1. Χαζεύοντας νεανικές σας φωτογραφίες αναρωτήθηκα , τι οδήγησε μια καλλονή να γράψει παιδικά βιβλία. Θέλετε να μου πείτε εσείς?

Υπερβάλλετε ως προς την περιγραφή της νεότητάς μου. Όπως και να’χει, ο πρώτος μου γιος είναι αυτός που με οδήγησε με ένα ιδιαίτερο τρόπο σε αυτή τη διαδρομή – τόσο ιδιαίτερο τρόπο, που έχει γίνει και βιβλίο, το «Πώς έγινε η μαμά συγγραφέας».

2. Το « Μάστορη» πως προέκυψε? 

Τιμής ένεκεν στον άντρα μου. Διότι μπορεί ο γιος μου να με έβαλε στο μονοπάτι της συγγραφής, αλλά ο άντρας μου με βοήθησε να παραμείνω σε αυτό....

3.Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τους συγγραφείς απρόσιτους. Παρακολουθώντας σας βλέπω ότι είστε πολύ προσιτή σε όλους . Δεν φοβάστε την απομυθοποίηση? 

Πιο πολύ φοβάμαι τη μυθοποίηση.

4.Είστε η πρώτη που καθιέρωσε τις επισκέψεις στα σχολεία. Θα μας πείτε 
με δυο λόγια τι είναι το πρόγραμμα φιλαναγνωσίας ? 

Δε θα έλεγα «η πρώτη» αλλά από τις πρώτες σίγουρα. Το πρόγραμμα αυτό βασίζεται στην επίσκεψη του συγγραφέα και λειτουργεί σε πρώτη φάση ως δέλεαρ για να διαβάσουν τα παιδιά ένα βιβλίο και σε δεύτερη φάση ως μέσον επικοινωνίας με τη λογοτεχνία γενικότερα.

5.Τι είναι αυτό που θα κάνει τα παιδιά μας να αγαπήσουν ο βιβλίο?

Η εξοικείωση με το βιβλίο από τα γενοφάσκια τους.

6. Τα παιδικά βιβλία σας είναι προσαρμοσμένα στο σήμερα, διακρίνω δηλαδή ένα ρεαλισμό . Θεωρείτε ότι αλλάζοντας οι εποχές οι δράκοι και οι βασιλοπούλες είναι ξεπερασμένες?

Δεν ξεπερνιούνται οι δράκοι και οι βασιλοπούλες. Άλλωστε, εξακολουθούν να υπάρχουν στην πραγματική ζωή κι αυτό λένε τα δικά μου βιβλία. ..

7. Ποιό παιδικό σχόλιο δεν θα ξεχάσετε ποτέ? 

Ένα που έγινε στην αρχή της σταδιοδρομίας μου. Ένας πιτσιρίκος, αφού διάβασε το «Ένα γεμάτο μέλια χεράκι», είπε στη μαμά του «Αυτό είναι σαν να το έγραψα εγώ!!». Σημειωτέον, αυτό το βιβλίο έχει πρωτοπρόσωπη γραφή με αφηγητή έναν πιτσιρίκο στην ηλικία εκείνου που το σχολίασε.

8. Οι χαρακτήρες των ηρώων σας είναι εντελώς φανταστικοί ή σας εμπνέει κάποιο υπαρκτό πρόσωπο?

Ακόμη και οι φανταστικοί χαρακτήρες μου έχουν στοιχεία πραγματικών ανθρώπων που γνώρισα με τον άλφα ή βήτα τρόπο.

9. Υπάρχει κάποιο βιβλίο σας που το αγαπάτε περισσότερο?

Όλα τα βιβλία μου είναι παιδιά μου και ως μαμά τους δεν ξεχωρίζω κανένα.

10. Το νέο σας βιβλίο « Γυναίκα Μπονσάι» έχει ήδη συζητηθεί και αγαπηθεί πολύ από τον κόσμο, τόσο που το καθιστά υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών 2012. Είναι ένα φεμινιστικό βιβλίο όπως πιστεύουν πολλοί ή έχει και διαφορετικές προεκτάσεις?

Παρά τον τίτλο του, δεν είναι φεμινιστικό βιβλίο. Το θέμα του αφορά άντρες και γυναίκες, αφού άντρες και γυναίκες είμαστε «φυτά μπονσάι» που αναπτυσσόμαστε μέσα στη γλάστρα που λέγεται κοινωνία. Όλους μας κλαδεύουν και περιορίζουν τις ρίζες μας.

11.Τι φοβάστε ότι θα αλλάξει με το κλείσιμο του ΕΚΕΒΙ?

Τα σχολεία που δεν έχουν τα οικονομικά μέσα να καλέσουν συγγραφέα θα χάσουν ένα δοκιμασμένο μέσον προώθησης της φιλαναγνωσίας.

12. Θα δώσετε μια συμβουλή σ’ όλους εμάς που αγαπάμε τη γραφή και φοβόμαστε να τολμήσουμε ?

Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει ν’ αποβάλετε το φόβο. Όταν αγαπάς τη γραφή, αυτή τις περισσότερες φορές σού δίνεται.

13. Πού μπορούμε να βρούμε όλοι μας «μαγικά αυτιά» , ώστε να “πετάξουμε” από τα προβλήματά μας?

Χα χα! Όσο ανεδαφικό κι αν ακούγεται, μπορούμε να «πετάξουμε» από τα προβλήματά μας μερικές φορές με λίγη μαγεία που λέγεται «καλή θέληση»...

14.Ο συγγραφέας είναι κολλητός φίλος με τη μοναξιά?

Δε γίνεται αλλιώς. Πρέπει να είναι μόνος για να μπει στον κόσμο της γραφής και όπου, φυσικά, δεν είναι καθόλου μόνος πια...

15. Τελικά κυρία Μάστορη μήπως ξέρετε «Πού πήγε το φεγγάρι απόψε;» 

Όποτε λείπει το φεγγάρι να ξέρετε ότι έχει έρθει σε μένα. Είμαστε φιλαράκια από τότε που ήμουν παιδί ακόμη. Η Αφροδίτη στο βιβλίο που αναφέρατε είμαι εγώ...

16. Πόσο διαφορετικό είναι να γράφεις για παιδιά από το να γράφεις για ενήλικες?

Όταν γράφεις για παιδιά δεν αρκεί να έχεις λογοτεχνική πένα αλλά και να έχεις διατηρήσει μέσα σου ζωντανό το παιδί που ήσουν κάποτε, ώστε να μπορέσεις να υιοθετήσεις την παιδική σκέψη στο γραπτό σου.

17. Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τις πωλήσεις των βιβλίων ή παρατηρείτε στροφή σε πιο ποιοτικούς δρόμους?

Ναι, έχει επηρεάσει πολύ τις πωλήσεις των βιβλίων. Η φιλαναγνωσία ήταν που ήταν σε χαμηλά επίπεδα εδώ στην Ελλάδα, τώρα ήρθε η οικονομική κρίση και την έριξε ακόμη πιο κάτω. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτή η κατάσταση θα φέρει αναβάθμιση στην ποιότητα της παραγωγής βιβλίων. Πολύ φοβάμαι ότι οι εκδότες δε θα ρισκάρουν πια με ποιοτικά βιβλία αλλά θα επικεντρωθούν σε πιο ευκολοχώνευτα κι εμπορικά...





Σία Χαλκιά

για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε το blog της :http://voulamastori-paidika-vivlia.blogspot.gr/

και τη σελίδα της στο facebook:http://goo.gl/fX4be

λίγα λόγια για το ποια είναι η  Βούλα Μάστορη (κλεμμένα) από το προσωπικό της blog ...

Η Βούλα Μάστορη, υποψήφια για το διεθνές Βραβείο Άντερσεν 2008, υπηρετεί την παιδική λογοτεχνία από το 1974 κι έχει στο ενεργητικό της πάνω από 40 βιβλία μέχρι τώρα για παιδιά και δυο για ενήλικες ('Το παραμύθι των ψυχών' και 'Γυναίκα μπονσάι'). Ανήκει στους συγγραφείς που ανανέωσαν την ελληνική θεματολογία της παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας. Τα έργα της διακρίνονται από το ρεαλιστικό στοιχείο και από μια φεμινιστική διάθεση. Έχει βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, το Υπουργείο Πολιτισμού και έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας και αναγραφή στο Διεθνή Τιμητικό Πίνακα IBBY. Αποσπάσματα βιβλίων της διδάσκονται στα αναγνωστικά και ανθολόγια πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Εργογραφία

Παραμύθια-Διηγήματα
1. "Με λένε Αλέξη", εκδόσεις Παπαδόπουλος 1975 (εξαντλημένο)
2. "Στα φτερά της Μέλισσας – Στη Γη με τα Μυρμήγκια", εκδόσεις Παπαδόπουλος 1977, Έπαινος Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου 1977(εξαντλημένο)
3. "Ένα γεμάτο μέλια χεράκι", εκδόσεις Κέδρος 1978, Κρατική Τιμητική Διάκριση 1979, εκδόσεις Πατάκης 2000
3. "Εκείνη τη φορά", εκδόσεις Κέδρος 1981, εκδόσεις Πατάκης 1999
4. "Θόδωρος ο Αυτιάς Νο 1", εκδόσεις Κέδρος 1983 (εξαντλημένο)
5. "Θόδωρος ο Αυτιάς Νο 2", εκδόσεις Κέδρος 1986 (εξαντλημένο)
6. "Η Ψυλλοελένη", εκδόσεις Νεφέλη 1987, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα 2000, εκδόσεις Πατάκης 2007
7. "Πού πήγε το φεγγάρι απόψε;", εκδόσεις Γνώση 1988, εκδόσεις Πατάκης 1998
8. "Απορίες παιδιών – Θάλασσα", ΑΣΕ 1988, Βραβείο Ε.Ο.Υ.Δ.Α.Α. στο Διεθνές Φεστιβάλ Υποβρύχιας Φωτοκινηματογράφησης 1988, εκδόσεις Ελληνικά
Γράμματα 1998
9. "Απορίες παιδιών – Γη", ΑΣΕ 1989, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα 1998
10. "Απορίες παιδιών – Ηλεκτρισμός", ΑΣΕ 1990, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα 1999
11. "Απορίες παιδιών – Φως", εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα 2000
12. "Ο χιονάνθρωπος πήρε τη μαμά", εκδόσεις Πατάκης 1999, Βραβείο Κύκλου
Ελληνικού Παιδικού βιβλίου 2000, Αναγραφή στο Διεθνή Τιμητικό Πίνακα ΙΒΒΥ 2001
13. "Φεγγαροϊστορίες – Στον έβδομο ουρανό", εκδόσεις Πατάκης 2000
14. "Φεγγαροϊστορίες – Το φεγγαράκι είναι τιμωρία", εκδόσεις Πατάκης 2000
15. "Φεγγαροϊστορίες – Χάθηκαν οι φεγγαρακτίνες", εκδόσεις Πατάκης 2000
16. "Φεγγαροϊστορίες – Στα χέρια του μάγου", εκδόσεις Πατάκης 2000
17. "Φεγγαροϊστορίες – Στον κήπο των φεγγαριών ", εκδόσεις Πατάκης 2001
18. "Μια προσευχή στον Αϊ-Βασίλη", εκδόσεις Πατάκης 2001
19. "Τα μαγικά μου αυτιά", εκδόσεις Πατάκης 2002
20. "Μυθολογικά παραμύθια – Ο μικρούλης Δίας", εκδόσεις Πατάκης 2003
21. "Μυθολογικά παραμύθια – Ο μικρούλης Απόλλωνας", εκδόσεις Πατάκης 2003
22. "Μυθολογικά παραμύθια – Ο μικρούλης Ερμής", εκδόσεις Πατάκης 2003
23. "Το γιγαντοδαχτυλάκι του Λέανδρου", εκδόσεις Μίνωας 2004, εκδόσεις Λιβάνης 2011
24. "Δωριλένια", εκδόσεις Πατάκης 2005, Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας 2005
25. "Πώς έγινε η μαμά συγγραφέας", εκδόσεις Πατάκης 2010
26. "Το κουνιστό δόντι της Φρύνης", εκδόσεις Ψυχογιός 2012

Μυθιστορήματα
27. "Τ’ αυγουστιάτικο φεγγάρι", ΑΣΕ 1982, Έπαινος Εταιρείας Ελλήνων
Λογοτεχνών 1983, εκδόσεις Πατάκης 1999 (ξαναγραμμένο και με προσθήκη κειμένου)
28. "Ο καλεσμένος", εκδόσεις Γνώση 1983, εκδόσεις Ψυxογιός 1991 (εξαντλημένο)
29. "Στο γυμνάσιο", εκδόσεις Πατάκης 1991
30. "Ένα-Ένα-Τέσσερα, εκδόσεις Πατάκης 1993
31. "Κάτω απ’ την καρδιά της", εκδόσεις Πατάκης 1995
32. "Το ποτάμι ζήλεψε", εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα 1997, εκδόσεις Πατάκης 2003
33. "Αγάπες με ουρά", εκδόσεις Πατάκης 1999
34. "Μικροί χρονοταξιδιώτες – Χρίστος, το αγόρι που ταξίδεψε στο μέλλον", εκδόσεις Πατάκης 2005 (εξαντλημένο)
35. "Μικροί χρονοταξιδιώτες – Μελλόντια, το κορίτσι που γεννήθηκε στο μέλλον",
εκδόσεις Πατάκης 2006
36. "Το αγόρι των μελισσών", εκδόσεις Πατάκης 2006
37. "ΚουκΛίνα", εκδόσεις Πατάκης 2006
38. "Φι-Γάμα-Πι", εκδόσεις Πατάκης, 2008
39. "Ψίθυροι αγοριών", εκδόσεις Πατάκης 2009

Ποίηση
40. "Η Χώρα με τις δύο Πολιτείες και τις Μυγδαλένιες Κούνιες", εκδόσεις Κέδρος
1977, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα 1997, εκδόσεις Λιβάνης 2011

Θέατρο
41. "Κάποτε σε μια κυψέλη", εκδόσεις Κέδρος 1976, Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 1977 (εξαντλημένο)

Μυθιστορήματα για ενήλικες
42. "Το παραμύθι των ψυχών", εκδόσεις Πατάκης 2003/2010
43. "Γυναίκα μπονσάι", εκδόσεις Πατάκης 2012

«Σμύρνη-Μνήμες» Από τη Θεατρική Ομάδα Πύργου

 

      Μια παράσταση για το δράμα, την αγωνία, τον πόνο , τον τρόμο, τη φυγή, τον ξεριζωμό αλλά και τη δύναμη των Ελλήνων Μικρασιατών κατά την καταστροφή της Σμύρνης , κατά τη διάρκεια της φυγής τους αλλά κατά τη διάρκεια της εγκατάστασής τους στην Ελλάδα.

      Το  έργο όντας βασισμένο σε λογοτεχνικά κείμενα και σε μαρτυρίες προσφύγων από την Ηλεία και την υπόλοιπη Ελλάδα έχει καταφέρει όχι μόνο να  σου μεταφέρει τη γνώση των γεγονότων, αλλά τα συναισθήματα των ανθρώπων που τα έζησαν.

      Οι καθηλωτικές δε  ερμηνείες όλων των ηθοποιών αλλά και το αριστοτεχνικό στήσιμο της σκηνοθέτιδας Ευανθίας Στιβανάκη καθήλωσαν τους θεατές για δύο ώρες .

Το «θέαμα» συμπλήρωσαν τέλεια τα κοστούμια και τα τραγούδια.

      Τραγούδια όπως το « Δε σε θέλω πια» , το «Μάνα μου μάνα» , το «Μήλο μου και μανταρίνι» ακούγονται ζωντανά στη σκηνή, υπό τη συνοδεία μουσικών οργάνων ,που δένουν απόλυτα με τις αφηγήσεις  και κάνουν το κοινό να συμμετέχει χαμηλόφωνα.

      Δυστυχώς δεν είναι εύκολο να σας μεταφέρω αυτό που έζησα με λέξεις. Και λέω έζησα γιατί πραγματικά υπήρξαν στιγμές τόσο  συγκλονιστικές, που μ΄ έκαναν να μπω στη θέση των ηρώων και να αισθανθώ τον πόνο τους.

      Τα παιδιά θα είναι εκεί έως τις 7 Απριλίου, κάθε βράδυ στις 9:30 , εκτός Δευτέρας και Τρίτης. Αξίζει να δείτε αυτή τη δουλεία!

 

Σία Χαλικιά

Τιμολόγιο

Τιμολόγιο, μια ταινία μικρούς μήκους …

Το δίλλημα που δημιουργεί μια πρόταση τη στιγμή που βρίσκεσαι στο όριο. Η   στιγμή που βρίσκεσαι στο κενό και ζυγίζεις την αξιοπρέπεια , την ηθική και την απόφαση. Τα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι αντιδράσεις, οι επιπτώσεις, οι συνέπειες, ο αντίκτυπος  είναι κάποια από αυτά που καλείται να ζήσει ο πρωταγωνιστής τη στιγμή εκείνη. Μια στιγμή που για διαφορετικούς λόγους ίσως έχουμε όλοι μας βρεθεί , μια επιλογή που διαφέρει στον καθέναν μας , μα ένα «θέμα» που σίγουρα μας έχει προβληματίσει .

Το σενάριο καθώς και η σκηνοθεσία της, ανήκει στον Χαράλαμπο Κοντοπανάγο, που όπως μας είπε αποφάσισε να κάνει αυτό το «βήμα» κατά την επιστροφή του από τον Σταφιδόκαμπο , όπου παρακολουθούσε τα καλοκαιρινά σεμινάρια κινηματογράφου.

Το δεύτερο , το έκανε όταν συμφώνησε με το Γιώργο το Χαλικιά να κάνουν μαζί όλα τα υπόλοιπα βήματα..

Μέχρι να ακουστεί η πρώτη κλακέτα πέρασαν 6 μήνες.

Τα γυρίσματα κράτησαν 4 μέρες και έγιναν τόσο σε εσωτερικούς χώρους όσο και εξωτερικούς. (Πολλοί άλλωστε κάτοικοι της Αμαλιάδας θα είδαν το γερανό που έκανε τις εναέριες λήψεις.)

Τον πρωταγωνιστικό ρόλο , τον άνθρωπο δηλαδή που βρέθηκε στην κατάσταση που περιγράψαμε κλήθηκε να ενσαρκώσει ο Διονύσης Τσερεγκούνης .

Τον άλλον πρωταγωνιστικό ρόλο τον κράτησε η Ιωάννα Δελήπαλτα που «μεταμορφώθηκε» στη φωνή της λογικής. ( σύμφωνα με όσα παρακολούθησα στα γυρίσματα….Η Ιωάννα ήταν και β΄ βοηθός σκηνοθέτη).

Το βασικό ρόλο, τον άνθρωπο που προκάλεσε αυτό το δίλλημα τον έκανε με μεγάλη επιτυχία και «ευκολία, λόγω ταλέντου και εμπειρίας, ο γνωστός ηθοποιός Γιάννης Τσορτέκης.

Στους  υπόλοιπους ρόλους εμφανίστηκαν ο Χρήστος Βασιλόπουλος, ο Γιώργος Μαρινόπουλος,  η Μαριάννα Βελάη, ο Σωκράτης Υδραίος, ο Βασίλης Αγγελόπουλος, ο Νίκος Καραθανάσης και η Ελένη Δημητριάδη.

Στον ήχο ήταν ο Βαλάντης Τερζόπουλος. Στο σχεδιασμό παραγωγής η Λίνα Γιαννοπούλου . Στη διεύθυνση φωτογραφίας ο Γιώργος Παπανδρικόπουλος . Στο χειρισμό της Steadicam ο Γιώργος Πετράκης . Στο Script η Χριστίνα Σγούρδα, ηλεκτρολόγος ο Θοδωρής Τριγωνίδης, make up η  Κωνσταντίνα Μεγαριώτη,Hair stylling ο Κωστας Τριγάζης . Βοηθός σκηνοθέτη ο Γιώργος Χαλικιάς και τέλος τη μουσική της ταινίας έχει γράψει ο Χ. Κοντοπανάγος ο οποίος θα κάνει και το μοντάζ.

Απ ότι μας είπαν οι συντελεστές το «Τιμολόγιο» θα είναι έτοιμο να βγεί στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Αύγουστο.

Ο ενθουσιασμός και η ικανοποίηση ήταν ολοφάνερη στα μάτια όλων. Στην ερώτησή μου δε για το πώς νιώθουν τώρα που ακούστηκε το όλα ok! Τέλος γυρισμάτων….

Μου είπαν:

Χ. Κοντοπανάγος: τι πώς νιώθω? Όταν τελείωσε το τελευταίο πλάνο , πήγα να ευχαριστήσω το Γιώργο Παπανδρικόπουλο και έκλαιγα ένα τέταρτο.

Γ. Χαλικιάς: Μια χαρά! Όλα πήγαν καλά!!!

Δ. Τσερεγκούνης: Μελαγχoλία…είναι ο,τι καλύτερο έχω κάνει τον τελευταίο καιρό...

Ι. Δελήπαλτα: Αισθάνομαι σα να λείπει κάτι…

Στην ερώτηση δε, αν υπήρξε κάποια στιγμή που αισθάνθηκαν ότι μπορεί να μην τα καταφέρουν, ο σκηνοθέτης είπε πως για λίγο αισθάνθηκε πανικό. «Πανικό για την ευθύνη που έχουμε απέναντι σ΄ αυτούς τους ανθρώπους , που αν και επαγγελματίες , μας πίστεψαν και ήρθαν να ήρθαν να μας βοηθήσουν . Πανικό γιατί κοιτάζεις το πλάνο στην κάμερα , βλέπεις ότι είναι πάρα πολύ καλό και αυτό ανεβάζει την ευθύνη σου απέναντι στους άλλους, και επειδή την πρωτη σου φορά δεν εχεις την εμπειρία για να εισαι 100% σίγουρος για κάθε σου απόφαση. Θες να πάνε όλα καλά.»

Είπαμε και άλλα με τα παιδιά, είπαμε για τον εξοπλισμό , είπαμε για τη δυσκολία μια ταινίας μικρού μήκους και τη συμπύκνωση που απαιτεί. Είπαμε για τη μουσική που βασίζεται σε μια νότα και κλιμακώνεται με την υπόθεση, είπαμε για τα φεστιβάλ που θα προβληθεί, είπαμε πάρα πολλά για τις δουλειές του Γ. Παπανδικόπουλου, του Γ. Τσορτέκη και του Γ. Πετράκη, αλλά δυστυχώς θέλω μέρες για να σας τα πω.

Αποφασίσαμε λοιπόν να σας τα πουν οι ίδιοι. Πώς? Μείνετε συντονισμένοι…σύντομα θα δείτε !!!!

Σία Χαλικιά.

Τιμολόγιο (Invoice) - Trailer

<iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/eobNze7G9no" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

27 λόγοι να επισκεφτείς την Κουρούτα

1. Έχει τις καλύτερες και μεγαλύτερες παραλίες τις ηπειρωτικής Ελλάδας (και με γαλάζιες σημαίες παρακαλώ).

2. Μπορείς να απολαύσεις ένα από τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα της Ελλάδας.

3. Δεν χρειάζεται να πάρεις καράβι ή αεροπλάνο για να φτάσεις, οπότε τα έξοδα μετακίνησης είναι μικρά.

4. Υπάρχουν δεκάδες καταλύματα μικρά και μεγάλα.

5. Έχει οργανωμένες παραλίες, οπότε δεν χρειάζεται να κουβαλάς ομπρέλες και καρεκλάκια.

6. Έχει πολλά καφέ πάνω στο κύμα για να απολαύσεις αναψυκτικά, χυμούς, παγωτά.

7. Υπάρχουν αρκετά εστιατόρια, ψαροταβέρνες μεζεδοπωλεία ώστε να μην καταναλώνεις χρόνο στο μαγείρεμα.

8. Υπάρχουν αρκετά κάμπινγκ για πιο οικονομική διαμονή.

9. Ανάλογα την εποχή, μπορείς να διασκεδάσεις στα διάφορα μαγαζιά ακούγοντας κάποια από τα πιο γνωστά ονόματα της ελληνικής μουσικής.

10. Αν σ' αρέσει η παράδοση, θα βαρεθείς να πηγαίνεις στα πανηγύρια.

11. Αν σ' αρέσει η τέχνη, μπορείς να παρακολουθήσεις τα πιο γνωστά έργα στο θέατρο της Αρχαίας Ήλιδας ή στο θέατρο Φλόκα.

12. Αν σ’ αρέσουν οι συναυλίες στα ίδια μέρη καθώς και στα στάδια της γύρω περιοχής ή στο κάστρο της Κυλλήνης, θα έχεις την ευκαιρία να τα ακούσεις όλα.

13. Αν είσαι σινεφίλ έχουμε και θερινά σινεμά, μέσα στο δάσος.

14. Αν είσαι πιο «χύμα» τύπος, κάθε βράδυ έχει beach party.

15. Αν είσαι φυσιολάτρης, σε μισή ώρα θα μπορείς να πας στο δασικό σύμπλεγμα Κάπελης-Φολόης με μέσο ύψος600 μέτρα που είναι ένα πλούσιο οικοσύστημα με πλούσια χλωρίδα και πανίδα.

16. Αν φτάσεις εκεί θα πάς σίγουρα και στη Λαμπεία (Δίβρη), που είναι ένα τα ωραιότερα ορεινά χωριά για φαγητό.

17. Μπορείς να περπατήσεις κατά μήκος της Νέδας και να κάνεις και το μπανάκι σου στον καταρράκτη της.

18. Αν σ’ αρέσει η ιστορία, μπορείς να ξεναγηθείς στην Αρχαία Ολυμπία.

19. ή στην Αρχαία Ήλιδα.

20. ή στον Επικούρειο Απόλλωνα.

21. Αν είσαι κολλημένος με τη θρησκεία, θέλεις πολλές Κυριακές για να εκκλησιαστείς είτε στα εξωκλήσια, είτε στα διάφορα μοναστήρια (κάποια από αυτά υπάρχουν από τους Βυζαντινούς χρόνους).

22. Αν βαριέσαι τη στασιμότητα, «πετάγεσαι» για μια μονοήμερη εκδρομούλα στη Ζάκυνθο.

23. Αν είσαι «σκαφάτος», μπορείς να βολευτείς στο γραφικό λιμανάκι του Παλουκίου, ή στο Κατάκολο , ή στην Κυλλήνη.

24. Είσαι πολύ άνετος; Έλα με το αεροπλάνο… Στον Άραξο άρχισαν οι αφίξεις πολιτικών αεροπλάνων.

25. Αν σ’ αρέσει το θαλάσσιο σκι, θα συναντήσεις πολλούς φίλους του είδους στη λουτρόπολη του Καϊάφα.

26. Αν είσαι τυχερός , μπορεί να συναντήσεις και χελώνες Καρέτα – Καρέτα .

27. Άσε που θα φας τα πιο φρέσκα καρπούζια, πεπόνια, ντομάτες και πατάτες…

Έλα, πες την αλήθεια… έχεις όρεξη να διαβάσεις κι άλλα;

Σία Χαλικια

το κείμενο έχει δημοσιευτεί και στο voices.gr