Θεατρική ομάδα Ερασιτέχνες: 3η χρονιά παιδική παράσταση

 «Παραμύθια και …αλήθειες..!!!»  είναι ο τίτλος της  παιδικής παράστασης που θα  μας παρουσιάσει φέτος η θεατρική ομάδα Ερασιτέχνες . Το έργο είναι βασισμένο στα παραμύθια της Μαρίνας Γιώτη ενώ τη διασκευή και τη σκηνοθεσία του για το θέατρο έχει κάνει ο Χάρη Κότσιφας.  

Το θέατρο βοηθάει στην καλλιέργεια του ανθρώπου και είναι ένας από τους ωραιότερους τρόπους ψυχαγωγίας. Τα παιδιά  με την αθωότητα που διαθέτουν μπορούν να διακρίνουν σ΄ ένα έργο το καλό και το κακό, να παραδειγματιστούν, να ταυτιστούν, να διδαχτούν και να καλλιεργήσουν την κριτική τους σκέψη.  Τα παραμύθια δε, εξάπτουν τη φαντασία και την περιέργειά τους.

Πώς αντιμετωπίζει η ομάδα Ερασιτέχνες την ευθύνη αυτή; Γιατί επιλέγει το παιδικό θέατρο; Φοβάται την κριτική των παιδιών;  Μια όμορφη συζήτηση για όλα αυτά κάναμε με τον κ. Χάρη Κότσιφα και  σας την παρουσιάζω παρακάτω.

 Πείτε μας δυο λόγια για το τι πρόκειται να παρακολουθήσουμε στη φετινή σας παράσταση.

Σαν ομάδα πιστεύουμε πως το παραμύθι εκτός από το ότι διασκεδάζει , διδάσκει αλήθειες της ζωής. Φέτος είχα την χαρά να γνωρίσω την συγγραφέα παιδικών παραμυθιών κ. Μαρίνα Γιώτη. Με χαρά μού έδωσε το δικαίωμα να διασκευάσω για το θέατρο δυο από τα καταπληκτικά έργα της .

Πρόκειται λοιπόν να ανεβάσουμε δυο πολύ γνωστά παραμύθια που έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές σε όλο τον κόσμο και δίνουν αλήθειες της ζωής.   Και οι αλήθειες της ζωής δεν είναι μόνο για τα παιδιά , αλλά  είναι και για εμάς τους μεγάλους «τα μεγάλα παιδιά». Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι τα παραμύθια ξεκίνησαν ως ιστορίες για ενήλικες, όπου τα παλιά τα χρόνια τις διηγούνταν γύρω από μια φωτιά για να διασκεδάσουν και να διδαχθούν από τα «παθήματα» των άλλων. Δεν θα μείνουμε όμως στα κλασικά παραμύθια μόνο ,αλλά θα αναζητήσουμε μαζί με τους μικρούς και μεγάλους φίλους μας κάποιες άλλες αλήθειες για τους ήρωες των παραμυθιών, αμφισβητώντας αν θέλετε  τις ιστορίες όπως τις ξέρουμε και βάζοντας τα μικρά, αλλά και τα μεγάλα  παιδιά, να ανακαλύψουν μια άλλη αλήθεια.

 Συνεχίζετε και φέτος με παιδική παράσταση. Θεωρείτε ότι είναι πιο εύκολο ή πιο δύσκολο κοινό τα παιδιά;

Συνεχίζουμε για 3η χρονιά μ ένα  παιδικό έργο . Το παιδικό θέατρο είναι πολύ πιο δύσκολο γιατί απευθύνεσαι σε θεατές πολύ δύσκολους κριτές . Είναι αγνές ψυχές που υποστηρίζουν με πάθος το αληθινό. Δεν μπορείς να τα κοροιδέψεις με ψέματα.  Για να το πετύχουμε αυτό ξαναγίνομαστε παιδιά. Τα παιδιά μάς   δίνουν ενέργεια και χαρά. Αν είσαι αληθινός, τα παιδιά ανταποκρίνονται με ένα μαγικό τρόπο! Δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο στον κόσμο των ενηλίκων… Η ευθύνη είναι τεράστια και γι’ αυτό όσοι ασχολούμαστε με το παιδικό θέατρο θα πρέπει να φιλτράρουμε προσεκτικά την κάθε λέξη, την κάθε εικόνα. Το παιδικό  Θέατρο έχει μεγάλες απαιτήσεις και λανθασμένα κάποιοι νομίζουν ότι είναι κάτι εύκολο.

 Κάθε παραμύθι έχει κι ένα ηθικό δίδαγμα. Από αυτό τι θα¨ μείνει¨ στα παιδιά;

Τα παιδιά θα μάθουν να «διαβάζουν» κρυφά μηνύματα πίσω από τις λέξεις και ότι σε κάθε περίπτωση  πρέπει να ερευνούν, να το ψάχνουν, είτε το πιστεύουν είτε όχι. Τα παιδιά θα μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους και να μην τα νοιάζει  τι θα πει κόσμος!! Και όπως λέμε σε κάποιο σημείο του έργου μας … « Εμείς, ξέρουμε ποιοι είμαστε!! καλοί η κακοί, ψηλοί η κοντοί…. έξυπνοι ή λιγότερο έξυπνοι, όμορφοι η λιγότερο όμορφοι…. Δεν είχε καμιά σημασία τι πιστεύει ο κόσμος!!!Μιλάμε  επίσης για το κυνήγι του ανεκπλήρωτου, τη μαγεία της αγάπης και τη δύναμη της θέλησης που μαθαίνει στα παιδιά να έχουν αυτοπεποίθηση και να μην περιμένουν από τους άλλους μαγικές λύσεις, γιατί η μαγεία που χρειάζονται βρίσκεται μέσα τους. Να δουν ότι η ευτυχία δεν είναι θέμα αποκτημάτων η περιστάσεων. Αυτά δεν μας κάνουν πραγματικά  ευτυχισμένους. Να μάθουμε μαζί με τα παιδιά ότι πρέπει να ονειρευόμαστε και με την «μαγεία» της ελπίδας και της πίστης στον εαυτό μας..μπορούμε να κάνουμε πράξη τα όνειρά μας.

Μια εναλλακτική προσέγγιση των γνωστών παραμυθιών πιστεύετε ότι θα προβληματίσει τους μικρούς θεατές;

Κοιτάξτε όπως στα νομίσματα έτσι και στη ζωή υπάρχουν πάντα δύο όψεις. Σε κάθε θέμα υπάρχει πάντα μια άλλη αλήθεια και τα παιδιά αυτό θα είναι καλό να το μάθουν . Για να γραφτούν τα συγκεκριμένα παραμύθια η κ. Γιώτη συνεργάστηκε με ψυχολόγους και με παιδαγωγούς. Εγώ επίσης για να διασκευάσω τα παραμύθια συζήτησα αρκετά και πήρα σημαντική βοήθεια από  την κυρία Κάρμεν Ρουγγέρη που έχει μεγάλη εμπειρία  στο καλό παιδικό θέατρο. Σίγουρα τα παιδιά θα μάθουν ότι είναι καλό να κοιτάμε πάντα πίσω από αυτό που φαίνεται και να βρίσκουμε την αλήθεια, όσο σκληρή και αν είναι,  γιατί η αλήθεια μας απελευθερώνει. Μόνο όταν μάθουμε την  Αλήθεια μπορούμε πραγματικά να κάνουμε τον κόσμο μας  καλύτερο. Στη ζωή μας πάντα θα υπάρχουν «Λύκοι και Κυνηγοί». Ας προχωράμε λοιπόν μπροστά και ας αναζητάμε την αλήθεια

Τι είναι αυτό που κάνει ένα μπόμπιρα να παραμείνει στη θέση του για μια-δυο ώρες και να δώσει προσοχή σε αυτό που βλέπει;

Βάλαμε τη φαντασία μας, την αγάπη μας, την καρδιά μας και δουλέψαμε να κάνουμε μια παράσταση που θα κάνει μικρούς και μεγάλους να περάσουν μια ευχάριστη ώρα και να παρακολουθήσουν με «θεατρική προσοχή»  το έργο μας. Τα καταπληκτικά σκηνικά που αποτελούν πραγματικά έργα κατασκευαστικής και ζωγραφικής τέχνης, η πολύ όμορφη Μουσική, οι χοροί από τη σχολή χορού – ωδείο Πολύτεχνο , οι καταπληκτικές αποδόσεις των ηθοποιών της ομάδας μας , οι εναλλαγές χρωμάτων και συναισθημάτων νομίζουμε ότι θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό θεατή.

Θυμάστε κάποια αντίδραση παιδιού που ήταν διαφορετική; Ή μια ερώτηση που μπορεί να έθεσε;

Η κάθε αντίδραση όλων των παιδιών είναι διαφορετική και χαράζεται στην καρδιά μας κάθε τους αντίδραση. Έχουμε εισπράξει πολύ αγάπη και υπέροχες αγκαλιές. Όλοι οι ηθοποιοί μας κάθε βράδυ έχουν να διηγηθούν και μια διαφορετική ιστορία αγάπης. Θυμάμαι ένα παιδάκι δεν ήθελε να μιλήσει στον «κακό μάγο» μιας παράστασης, ένα κοριτσάκι έκλαιγε στο «όνειρο του σκιάχτρου» έξω από τα παρασκήνια και ήθελε να δει την ηθοποιό του «σκιάχτρου» για να βεβαιωθεί ότι δεν το κάψανε. Έπεσε στην αγκαλιά της ηθοποιού και της έλεγε: δεν θα σ αφήσω να σου κάνουν κακό καλό μου σκιάχτρο…. Μια ηθοποιός  «γουρουνάκι» μας  «κούτσαινε» στο έργο και στο τέλος ήρθε ένα μικρό και της χάιδευε το πόδι για να περάσει. Σε όλες τις παραστάσεις τα παιδιά μάς θέτουν καταπληκτικά ερωτήματα και πολύ ευρηματικές σκηνοθετικές ιδέες Το πιο συχνό φαινόμενο βέβαια είναι ότι ακόμα και σήμερα στο δρόμο οι μικροί μας φίλοι αποκαλούν τους ηθοποιούς της ομάδας μας με τον ¨ρόλο τους»

Στην παράσταση παίζουν:

Αργυρώ Αντωνοπούλου: ……………………….. Παραμυθάς Α

Ευτυχία Κυβρακίδου- Γιαννακοπούλου: …Παραμυθάς Β

Διονύσης Κομποστιώτης:………………………… Φάνης ο Μπούφος (Δημοσιογράφος)

Ηλίας Καπετανάκος…………………………………  Φουντούκης ο Σκίουρος (βοηθ. Δημοσιογράφου)

Ναντίν Αλ Ιμάντι…………………………………….. Κοκκινοσκουφίτσα – Νεραϊδονονά

Ελένη Κορδαλή ………………………………………  Λύκαινα

Γιάννα Γούναρη……………………………………..   Γιαγιά Κοκκινοσκουφίτσας – Μητριά

Κωνσταντίνα Κλάδη……………………………….   Κουκουβάγια Σαίνι – Κόρη Α

Αγγελική Κουνέλη………………………………….   Μητέρα Κοκκινοσκουφίτσας – Υπηρέτρια

Παναγιώτης Ηλιόπουλος……………………….   Πατέρας Κοκκινοσκουφίτσας- Κυνηγός- Βασιλιάς

Νίκος Κώνστας……………………………………….   Λύκος- Τελάλης

Νάσια Ραυτοπούλου………………………………  Σταχτοπούτα

Ιωάννα Μωραϊτη…………………………………….  Κόρη Β΄

Διουνυσία Γιαννοπούλου……………………….  Γελωτοποιός

Δημήτρης Κομποστιώτης……………………….. Πρίγκιπας

 Ρένα Πολλάτου- Παπαδοπούλου…………… άλογο

Ράνια Βασιλάτου- Γεωργακοπούλου…….. άλογο

Και οι μικροί

Βασίλης Αδαμόπουλος………………………….. αγοράκι

Νίκος Κορδαλής…………………………………….. Εφημεριδοπώλης

Γιώργος Κορδαλής………………………………….  Εφημεριδοπώλης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Σκορδίλη

Σκηνογράφος: …..Διονύσης Κοροντζής

Χορογραφίες:….   Κωνστάντζα Πρίντεζη

Μουσική:……….     Ελένη Σκορδίλη

Αφίσα: ………Αντρέας Κοροντζής

Κατασκευή Σκηνικού: Διονύσης Κομποστιώτης- Κωνσταντίνα Κλάδη- Νίκος Κώνστας-

                                         Νάντια Κότσιφα- Διονυσία Γιαννοπούλου- Σταμάτης Καμπάνταης-

                                        Ηλίας Καπετανάκος- Σταύρος Πολλάτος-  Θωμάς Αραπογιάννης-

                                        Γρηγόρης Γιαννακόπουλος- Γιάννης Γιαννακόπουλος

Ζωγραφική:                 Διουνυσία Γιαννοπούλου- Ρένα Παπαδοπούλου- Νάντια Κότσιφα-

                                       Σταύρος Πολλάτος- Ντέμη Κότσιφα

Κοστούμια:                 Γιάννα Γούναρη- Νάσια Ραυτοπούλου- Ναντίν Αλ Ιμάντι-

                                       Ρένα Παπαδοπούλου- Ιωάννα Μωραίτη

Κατασκευές-αξεσουάρ :  Παναγιώτης Ηλιόπουλος- Ευτυχία Σπυροπούλου-

                                            Ρένα Παπαδοπούλου- Γιάννα Γούναρη – Ιωάννα Μωραίτη

Φωτισμοί – Ήχος:         Γιάννης Αποστολόπουλος- Χρήστος Νταλαμάρας-

                                          Νίκος Ραυτόπουλος- Γιάννης Γιαννακόπουλος

Υπεύθυνοι σκηνής:      Ευτυχία Σπυροπούλου- Νίκος Ραυτόπουλος- Γιάννης Γιαννακόπουλος

Φροντιστήριο:               Αγγελική Κουνέλη – Γιάννα Γούναρη- Πόπη Μούσιου

Επιμέλεια Προγράμματος : Ελένη Σκορδίλη- Χαρά Μπέκιου – Ελένη Κορδαλή-

                                            Πόπη Μούσιου

Σποτ- Τρέιλερ:                Δημήτρης Κομποστιώτης – Μάκης Λούντζης- Χαρά Μπέκιου-

                                          Αργυρώ Αντωνοπούλου- Γιάννης Γιαννακόπουλος

Μακιγιάζ:                        Βίκυ Αφέντη- Διουνυσία Γιαννοπούλου- Αργυρώ Αντωνοπούλου

Βοηθούν Ακόμα: Ράνια Γεωργακοπούλου- Μαρία Καραχάλιου- Ντέμη Κότσιφα-

                                 - Μαργαρίτα Θεοφιλοπούλου.

Από εμένα , καλή σας επιτυχία και μια ευχή: Μακάρι να μυήσουμε τα μικρά μας πλασματάκια στο θέατρο και να ελπίσουμε ότι και ως ενήλικες θα συνεχίσουν να επιλέγουν περισσότερη ψυχαγωγία και λιγότερη διασκέδαση.

Σία Χαλικιά 

υ.γ.

Τιμή εισιτηρίου 3 ευρώ.

Ημερομηνίες παραστάσεων:

Παρασκευή 8/12 , Σάββατο9/12 ωρα 8.15μ.μ 

Κυριακή 10/12 ώρα 11:00 π.μ.

Παρασκευή 15/12, Σάββατο 16/12 ώρα 8.15μ.μ

Κυριακή 17/12 ωρα 11:00 π.μ.

 και Τετάρτη 20/12 ώρα 8.15 μ.μ

Συνέντευξη με τον νέο τραγουδιστή Γιώργο Χαραλαμπόπουλο

Στις συζητήσεις μας με το Γιώργο υπάρχει  πολύ χιούμορ και πολλή μουσική. Τον τελευταίο καιρό η κουβέντα μας γύριζε πάντα γύρω από τη νέα του δουλειά και μπορούσα να διακρίνω εύκολα το άγχος του, την αγωνία του αλλά και τον ενθουσιασμό του γι΄ αυτή. Είδα πόσο περήφανος νιώθει και πόσο θέλει να ακούσει και να αγαπήσει και ο κόσμος τα νέα του τραγούδια. Σκέφτηκα λοιπόν να βρεθούμε και να κάνουμε μια κουβέντα που θα μοιραστώ μαζί σας ώστε να τον γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα.

Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική; 

Θυμάμαι πήγαινα γυμνάσιο,έκανα παρέα με ένα συμμαθητή μου που τον έλεγαν Λευτέρη. Άκουγε ροκ, ψιλοχύμα τύπος που έπαιζε κιθάρα. Πρώτη φορά έβλεπα κάποιον να παίζει κιθάρα με τόσο πάθος και φυσικά εντυπωσιάστηκα. Στην παρέα μας μιλούσαμε πλέον μόνο για μουσική και στον ελεύθερο χρόνο μου μάθαινε να παίζω κιθάρα,σιγά σιγά μάθαινα όλο και κάτι παραπάνω και όσο έμπαινα πιο βαθιά στην μουσική τόσο πιο πολύ ένιωθα την ανάγκη να εκφραστώ μέσα από αυτή, να γράψω για όλα αυτά που μου συνέβαιναν καθημερινά,όχι ακριβώς να τα μοιραστώ με κάποιον πάντα ντρεπόμουν να παίζω και να τραγουδάω μπροστά σε άλλους, ήταν κατά μια έννοια μιας μορφής εκτόνωσης που έγινε τρόπος ζωής.

Στη σύγχρονη κοινωνία, με όλα τα προβλήματα που ζούμε, πως πιστεύεις πως μπορεί να συμβάλλει η μουσική;

Η μουσική συμβάλλει αγχολυτικά στον άνθρωπο τον κάνει να περνάει καλά, να ταξιδεύει, να αφήνει τα προβλήματα γύρω του, να ταυτίζεται ,να προβληματίζεται και να κάνει όνειρα .Προσωπικά δεν θα μπορούσα να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς μουσική.

Πόσο εύκολο είναι για ένα νέο καλλιτέχνη να προωθήσει την δουλειά του;

Τα πράγματα πλέον με το ίντερνετ είναι πολύ απλά .Μπορείς να ανεβάσεις την δουλειά σου στο διαδίκτυο και η πληροφορία να ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο. Σίγουρα χρειάζεται και η τύχη για να μπορέσεις να πετύχεις, υπάρχει πολύ μεγάλος ανταγωνισμός εκεί έξω,παιδιά με απίστευτο ταλέντο.

Έχεις σκεφτεί να πας σε κάποιο talent show;

Το έχω σκεφτεί αρκετές φορές, ξέρεις όταν σου λένε γιατί δεν πας εκεί ίσως να είναι μια ευκαιρία να σε ακούσει περισσότερος κόσμος και δεν σου κρύβω πως έχω πάει σε οντισιόν αντίστοιχου show αλλά ευτυχώς δεν με πήραν..χαχαχα! Όχι δεν το κατακρίνω η το βλέπω λάθος, όντως μπορεί να είναι μια καλή ευκαιρία για κάποιον,απλά εμένα πάντα με προβλημάτιζε.Τι να πω ,μου αρέσει ο δύσκολος δρόμος μάλλον,τον βρίσκω πιο ενδιαφέρον.

Στους καιρούς της κρίσης που βρισκόμαστε, έχουμε αλλάξει τα ακούσματα μας;

Τα "ακούσματα" μας δεν θα αλλάξουν ποτέ .Αν για παράδειγμα ακούς Πάολα και γουστάρεις, Πάολα θ ακούς ακόμα κι αν καταστραφούμε ολοσχερώς. (η Πάολα ήταν τυχαίο παράδειγμα,κι εγώ άλλωστε γουστάρω να την ακούω)

Διέκρινα προβληματισμό σε όλα τα τραγούδια σου. Και κοινωνικό και πολιτικό ...

Γράφω πολύ βιωματικά,αν δεν νιώσω κάτι πολύ βαθιά μέσα στο πετσί μου δεν μπορώ να γράψω και αυτό που νιώθω λίγο πολύ το ζούμε όλοι μας.Η ανάγκη να φύγω και να πάω κάπου χωρίς άγχος και ανεργία,εκεί που δεν θα μαλώνουμε μεταξύ μας για το ποιος έχει το πιο ωραίο αμάξι ούτε θα υπάρχει κοινωνικός διαχωρισμός ούτε κάποιος έξυπνος θα ορίζει τις ζωές χιλιάδων,κάπου να περνάω όμορφα και να γελάω .Να μαζέψω όσες περισσότερες στιγμές μπορώ ,όπως αναφέρω και στο ομώνυμο τραγούδι του δίσκου, γιατί η ζωή μας είναι πολύ μικρή και δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα.

Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που κάνει τα τραγούδια σου να ξεχωρίζουν;

Δεν είμαι αντικειμενικός κριτής .Έχω πονέσει πολύ για να γίνει όλο αυτό πραγματικότητα και για μένα είναι πολύ ξεχωριστό ήδη .Δεν υπάρχει βοήθεια απο πουθενά, όπως και η πρώτη μου δουλειά με τίτλο ασπρόμαυρη εικόνα έτσι και οι στιγμές τώρα έγιναν απο τις οικονομίες μου,για μένα είναι κάτι παραπάνω απο τραγούδια .Εύχομαι να αρέσουν στον κόσμο που θα τ΄ακούσει και να τ΄ αγαπήσουν.

Ποιο είναι το μεγάλο σου όνειρο σε ό,τι αφορά τη μουσική;

Να μην σταματήσω ποτέ να παίζω και να γράφω μουσική γιατί είναι το μοναδικό πράγμα που με κάνει ακόμα να ονειρεύομαι .

Στο τραγούδι σου ΄Φυλακή΄ υπάρχει ο στίχος : ¨ Βρήκα επιτέλους μια δουλειά,για να κοιμάμαι πιο καλά,να με ρωτάει η γειτονιά και να καυχιέμαι.¨ Θεωρείς ότι το φαίνεσθαι έχει περισσότερη σημασία σήμερα;

Πολλοί άνθρωποι δυστυχώς πιστεύουν σε αυτό. Ξέρεις κι εσύ πολύ καλά οτι ιδιαίτερα εδώ στην επαρχία που ζούμε εμείς παίζει πάρα πολύ . Έχουμε χάσει την ουσία, δεχόμαστε σφαλιάρες κάθε μέρα και ντρεπόμαστε να μιλήσουμε μήπως χάσουμε την δουλειά μας για να λέμε οτι δουλεύουμε για 480 ευρώ, είναι καλύτερα λέει απ το να είσαι άνεργος , καλύτερα στην σφαλιάρα. Δεν ζούμε σε μια φυλακή λοιπόν ?

Πιστεύεις ότι με μια μπαλάντα μπορείς να περάσεις τα κοινωνικά μηνύματα που ¨θίγεις¨;

Φυσικά και μπορείς .Φαντάσου οτι η μουσική είναι ένας καμβάς και οι στίχοι τα χρώματα. Ο καμβάς λοιπόν θα αποτυπώσει ακριβώς ότι εσύ ζωγραφίσεις πάνω του και αυτό θα μείνει για πάντα εκεί.Δεν υπάρχει λάθος και σωστό παρά μόνο αυτό που νιώθεις εκείνη την στιγμή που ζωγραφίζεις.

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πιστέψει σ΄εσένα και σε στηρίζουν; Αν ναι, θέλεις να αναφέρεις κάποιους;

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον παράγωγο μου Γιάννη Μακρή που πραγματικά πιστεύει σε μένα και βάζει τον καλύτερο του εαυτό πάντα σε όλες μας τις δουλείες .Όλους τους μουσικούς που έπαιξαν τον Άγγελο Γιαμπουρά στα τύμπανα τον Ιάσονα Μιχτσή στα δεύτερα φωνητικά και χορωδιακά μέρη που είναι ένα μουσικό φαινόμενο απο μόνο του το παιδί και τον Μάκη Στούμπανο στο ηλεκτρικό μπάσο που είναι και απο τα μέρη μας και η βοήθεια του ήταν πραγματικά πολύτιμη.Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα απ την καρδιά μου τον Ανδρέα Κοροντζή που έφτιαξε αυτό το καταπληκτικό εξώφυλλο που κοσμεί το δίσκο.Τον Γιώργο Χαλικιά που κάναμε παρέα το πρώτο μου βίντεο,την οικογένεια μου αλλά και τον άνθρωπο μου που με στηρίζουν ηθικά κάθε μέρα και μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω.

Πώς μπορεί κανείς να επικοινωνήσει μαζί σου;

Μπορεί να μου στείλει στα προφίλ όπου διατηρώ και διαχειρίζομαι ο ίδιος στο fb
https://www.facebook.com/georgecharalampo/
https://www.facebook.com/george.charalampopoulos1
αλλά και στο email μου
george.charalampopoulos86@gmail.com


Σ΄ευχαριστώ πολύ Γιώργο, σου εύχομαι να εκπληρωθούν όλα τα όνειρά σου!

Κι εγώ σ ευχαριστώ πολύ Σία για την φιλοξενία και την όμορφη κουβέντα που κάναμε!

Υ.γ.
Η φωτογραφίες του άρθρου δεν ανήκουν στο Καινό , είναι από την σελίδα του Γιώργoυ στο facebook.

Σια Χαλικιά

Γιατί μαθαίνουμε Μαθηματικά; και Τελικά είναι δύσκολα τα μαθηματικά;

Μαθηματικά αυτός ο πονοκέφαλος! Καθημερινά ακούμε γονείς και παιδιά να παραπονιούνται γι΄αυτά, για τη δυσκολία τους, την περιπλοκότητά τους και τη χρησιμότητα τους. Από την άλλη παρατηρείται το φαινόμενο ακόμη και επαγγελματίες να μην μπορούν να κάνουν απλές πράξεις χωρίς τη χρήση αριθμομηχανής. Είναι τόσο δύσκολα τελικά; Είναι ο τρόπος διδασκαλίας; Είναι ένας γρίφος για ικανούς; Προσωπικά πιστεύω ότι είναι ένα παζλ που αν έχεις  τοποθετήσει  με τη σειρά τα κομματάκια θα δεις μια όμορφη εικόνα. Αν όμως σου λείπουν ορισμένα, δεν θα την δεις ποτέ. Σκέφτηκα λοιπόν να κάνω μια συζήτηση με έναν μαθηματικό και να την μοιραστώ μαζί σας. Γι΄ αυτή την κουβέντα επέλεξα το φίλο μου, κ. Γιώργο Αποστόλου, γιατί με έχει εντυπωσιάσει ο γλυκός τρόπος που μιλάει για τους μαθητές του και το γεγονός ότι αφιερώνει μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου του στο να βοηθάει τους μαθητές του, φτιάχνοντας βιντεάκια με θεωρεία και ασκήσεις, να γράφει μπλόγκ αλλά και βιβλία.

1. Πώς θα απαντούσατε στην ερώτηση πολλών μαθητών: Γιατί μαθαίνουμε Μαθηματικά;
Ο κόσμος που ζούμε, ο δυτικός πολιτισμός, είναι ορθολογικά δομημένος, είναι οργανωμένος με μαθηματικά. Κατά συνέπεια η μαθηματική λογική και ο τρόπος σκέψης των μαθηματικών, μας μαθαίνουν να κάνουμε λογαριασμούς, να επιλύουμε καθημερινά προβλήματα, στον επαγγελματικό μας χώρο, στις υπόλοιπες επιστήμες, να επιβιώνουμε και να εξελισσόμαστε, μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον.

2. «Δεν έχω μαθηματικό μυαλό». Το ακούμε διαρκώς. Πιστεύετε ότι ισχύει μια τέτοια κατηγοριοποίηση; Είναι τελικά έμφυτη η ικανότητα στα μαθηματικά;
Μαθηματική ικανότητα είναι η ικανότητα ανάπτυξης και χρησιμοποίησης μαθηματικών συλλογισμών για την επίλυση ενός φάσματος προβλημάτων σε καθημερινές καταστάσεις. Με έμφαση τόσο στην διαδικασία και τη δραστηριότητα, όσο και στη γνώση, γιατί τα καθημερινά προβλήματα δεν είναι μονοδιάστατα αλλά συνάρτηση πολλών παραγόντων.
Οι κύριες συνιστώσες τις μαθηματικής ικανότητας είναι: Η καλή γνώση των αριθμών, των μέτρων, των βασικών πράξεων, των μαθηματικών συμβόλων και τύπων. Η κατανόηση μαθηματικών όρων και εννοιών. Η ευχέρεια χρήσης μαθηματικού λόγου. Η δυνατότητα παράστασης μαθηματικών οντοτήτων. Η ευχέρεια διατύπωσης και επίλυσης προβλημάτων.
Η μαθηματική ικανότητα, ως διαδικασία και ως κοινωνική αλληλεπίδραση τροφοδοτούμενη από ένα περιβάλλον, αποκτιέται μέσω της μάθησης.
Τα μαθηματικά είναι γλώσσα και μάλιστα διεθνής και ως γλώσσα που είναι, πρέπει να διδάσκεται και να αντιμετωπίζεται όπως όλες οι υπόλοιπες γλώσσες. Είναι σαν μια σκαλωσιά σε οικοδομή, πρέπει να στηρίζεται σε σταθερά θεμέλια και να έχει όλα τα στοιχειά της σωστά συνδεδεμένα, διαφορετικά, αν κάτι λείπει υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει. Το ίδιο και με τα μαθηματικά, αν ξεκινήσουν από τα πρώτα βήματα σωστά και υπάρχει διαρκείς επαφή με το αντικείμενο,  δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αν όμως η μελέτη γίνεται σποραδικά και πρόχειρα, κάποια στιγμή καταλήγουμε σε αδιέξοδο και βάζουμε την ταμπέλα “δεν κάνω για μαθηματικά”. Καλό είναι όταν, για οποιοδήποτε λόγο, οι μαθητές έχουν χάσει τι σειρά τους με το μάθημα, άλλα θέλουν να αποκτήσουν επαφή με το αντικείμενο, να ξεκινούν από εκεί που σταματούν οι ικανότητες τους και όχι από την τάξη που βρίσκονται στο σχολείο. Πολλές φορές ακούω από γονείς, άλλα και συναδέρφους, “θα τα πούμε όλα μέσα σε 10 μέρες και συνεχίζουμε στη νέα ύλη” ή ακόμα χειρότερα “θα προχωρήσουμε ταυτόχρονα με την επανάληψη …”. Όσο καλές προθέσεις και ικανότητες να έχουμε, ύλη τεσσάρων, πέντε, έξι τάξεων, δεν αναπληρώνεται σε 10 μέρες ή ένα μήνα. Θέλει χρόνο και δουλειά, όσο ποιο νωρίς διαπιστώνουμε κενά θα πρέπει να τα καλύπτουμε, μας εξοικονομεί χρόνο, χρήμα και ψυχολογική πίεση.
Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι δεν συντρέχουν λόγοι μαθησιακών ιδιαιτεροτήτων για το μαθητή. Σ’ αυτή την περίπτωση τα πράγματα είναι διαφορετικά και οι γονείς, σε συνεργασία με τους δασκάλους, θα πρέπει απευθυνθούν σε κάποιο ειδικό. Αλλά και πάλι, όσο νωρίτερα διαπιστωθεί και αντιμετωπιστεί ένα τέτοιο θέμα, τόσο καλύτερα αποτελέσματα υπάρχουν.
Το συμπέρασμα είναι ότι, όλα τα μαθήματα στα μαθηματικά είναι εξίσου σημαντικά, ότι μαθαίνουμε σήμερα, σίγουρα συνδυάζεται με κάτι που θα πούμε στα επόμενα μαθήματα. Τα μαθηματικά δεν απαιτούν ούτε ακριβό εξοπλισμό, ούτε εγκαταστάσεις, ούτε μετακινήσεις, το μονό που θέλουν είναι ένα φύλο χαρτί, ένα στυλό και όρεξη! Αν παρόλα αυτά, κάτι μας ξεφύγει, με την πρώτη ευκαιρία το αναπληρώνουμε, διαφορετικά θα πρέπει να ξεκινήσουμε από εκεί που σταματήσαμε … Τα μαθηματικά είναι για όλους!!!

3. Ο τρόπος με τον οποίο σήμερα διδάσκονται τα μαθηματικά, για παράδειγμα η έμφαση στην απομνημόνευση, δημιουργεί μεγάλο άγχος στους μαθητές. Συμφωνείτε ;
Τα μαθηματικά δεν αποστηθίζονται, ούτε απομνημονεύονται. Το άγχος που εμφανίζουν αρκετοί μαθητές με το μάθημα, προέρχεται από δυο κυρίως λόγους: Από τις ελλιπείς προϋπάρχουσες γνώσεις οι οποίες εμποδίζουν την περαιτέρω μαθησιακή πορεία και από τους στόχους του μαθητή. Αν ο μαθητής έχει στόχους μάθησης και είναι προσανατολισμένος στη απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων, ώστε να βελτιωθεί ο ίδιος, δεν εμφανίζει άγχος, γιατί και τα λάθη που κάνει, τα βλέπει ως ευκαιρίες αυτοβελτίωσης. Οι μαθητές που έχουν ως στόχο την υψηλή βαθμολογία για να ξεχωρίσουν από τους συμμαθητές τους, λόγο του έντονου συναγωνισμού, εμφανίζουν κάποιες φορές άγχος και κυρίως σε περιόδους εξετάσεων, αλλά τις περισσότερες φορές εποικοδομητικό που τους κρατάει σε εγρήγορση. Έντονο στρες και μεγάλη πίεση νιώθουν πολλοί μαθητές που έχουν στόχο να αποφύγουν τις χαμηλές βαθμολογίες και την αποτυχία.

4. Μαθηματικοφοβία διαβάζουμε συνεχώς ότι είναι ο φόβος και η ανασφάλεια που νιώθουν οι μαθητές για το μάθημα των μαθηματικών. Πώς πιστεύετε ότι προήλθε μια τέτοια φοβία;
Δεν απαντώ, θα πω κακίες

5. Γιατί πιστεύετε ότι οι μαθητές που λαμβάνουν βοήθεια στο σπίτι βελτιώνουν τις επιδόσεις τους?
Η βοήθεια για τη μελέτη στο σπίτι προέρχεται από δυο φορείς: από τους γονείς που διαβάζουν τα παιδιά και από παιδαγωγούς που προσφέρουν τις συγκεκριμένες υπηρεσίες. Και στις δυο περιπτώσεις το ενδιαφέρον των γονέων για την μαθησιακή πρόοδο των παιδιών τους είναι έντονο και μείζονος σημασίας, αυτή η προτεραιότητα μεταφέρεται άμεσα στο παιδί, με αποτέλεσμα να γίνει και δική του προτεραιότητα.
Επιπλέον η βοήθεια που λαμβάνει ένας μαθητής από έναν εξειδικευμένο παιδαγωγό, σε θέματα οργάνωσης χρόνου, συμβουλευτικής, προετοιμασίας των σχολικών εργασιών, η επιπλέον εξάσκηση, η επίλυση αποριών, η αξιοποίηση των λαθών για  αποσαφήνιση των παρερμηνειών και περαιτέρω βελτίωση, σαφώς συμβάλουν στη βελτίωση των επιδόσεων. Μη ξεχνάμε επίσης και το γεγονός ότι το μάθημα στο σχολείο απευθύνετε σε 20-25 μαθητές, ενώ το εξωσχολικό σε πολύ λιγότερους και πολλά περιθώρια προσαρμογής όσον αφορά τη διάρκεια του, την ύλη που πρέπει να καλυφθεί, το πλήθος των μαθητών, την επιλογή παιδαγωγού και άλλα.

6. Στο διαδίκτυο παρέχεται άπλετη βοήθεια, πιστεύετε ότι η βοήθεια αυτή αξιοποιείται όσο θα ‘πρεπε;
Αυτοί που αναζητούν βοήθεια τη βρίσκουν, είτε είναι σε βιβλιοθήκες, είτε στο διαδίκτυο, είτε στο σχολείο, είτε στο φροντιστήριο. Το internet είναι ένα πολύ ισχυρό εργαλείο, φθηνό άμεσο και γρήγορο, Εκεί μπορείς να βρεις “τα πάντα”, αν τα ψάξεις σωστά και δεν χαθείς μέσα στην υπερπροσφορά των πληροφοριών. Εδώ πάσχουμε όλοι και ειδικά οι μαθητές, δεν ξέρουμε πως να αξιοποιήσουμε όλες αυτές τις πληροφορίες. Για τα μαθηματικά της σχολικής εκπαίδευσης, τα τελευταία χρόνια πολλοί καθηγητές, μεταξύ αυτών κι εγώ, έχουμε σχεδιάσει και υλοποιήσει, ιστοσελίδες με εκπαιδευτικό υλικό που χρησιμοποιούμε στην τάξη. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους μαθητές μας και όχι μόνο, να βρουν εύκολα και γρήγορα το υλικό που τους ενδιαφέρει, να το μελετήσουν και αν επιθυμούν να ρωτήσουν τις απορίες τους σχετικά με το μάθημα.
Σίγουρα το διαδίκτυο θα μπορούσε να χρησιμοποιείτε περισσότερο, αλλά αυτό όσο περνάνε τα χρόνια αναπτύσσετε και βελτιώνεται, τα διαδικτυακά μαθήματα αυξάνονται, η κίνηση στις ιστοσελίδες επίσης αυξάνεται, η ποιότητα του διαθέσιμου υλικού συνεχώς βελτιώνεται. Όμως το μάθημα στην τάξη, η αμεσότητα της επικοινωνίας, η αλληλεπίδραση με τον καθηγητή και τους συμμαθητές, δεν μπορούν να αντικατασταθούν. Όπως είπατε, το διαδίκτυο είναι βοήθεια για το μάθημα, δεν είναι το μάθημα.

7. Άραγε για τον γενικευμένο μαθηματικό αναλφαβητισμό των περισσότερων «μορφωμένων» ατόμων ευθύνεται το ανεπαρκές εκπαιδευτικό μας σύστημα;
Το εκπαιδευτικό σύστημα από πολύ κλειστό που ήταν πριν 35-40 χρόνια, έχει μετατραπεί σε εντελώς ανοιχτό. Η έλλειψη στοιχειώδους αξιολόγησης βασικών γνώσεων, στη μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο και από το Γυμνάσιο στο Λύκειο, δημιουργεί τέτοιου είδους προβλήματα. Το αποτέλεσμα είναι, απόφοιτοι Πανεπιστημίων κυρίως ανθρωπιστικών σπουδών, να μη γνωρίζουν στοιχειώδη μαθηματικά. Ίσως οι αρχές του Υπουργείου να πρέπει να εξετάσουν ξανά το σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και ειδικά τον τρόπο εισαγωγής στα Παιδαγωγικά τμήματα και τις Ιατρικές σχολές, όπου η πρόσβαση σε αυτές δεν απαιτεί την υποχρεωτική εξέταση στα μαθηματικά.

8. Αν είχατε μόνο ένα πράγμα να πείτε σε ένα μαθητή, ώστε να βοηθηθεί στα μαθηματικά τι θα ήταν αυτό;
Μην τα αφήνεις ούτε μια μέρα και συμπλήρωσε τα κενά όσον το δυνατόν νωρίτερα.
Αν το κάνεις αυτό, τα μαθηματικά σύντομα θα είναι το αγαπημένο σου χόμπι !!!

9. Τελικά είναι δύσκολα τα μαθηματικά;
Όσο δύσκολα είναι όλα τα ωραία πράγματα που θέλουν καθημερινά να ασχολούμαστε με αυτά.

Σ΄ευχαριστώ πολύ Γιώργο!

Σία Χαλικιά

Υ.γ.

Ο Γιώργος Αποστόλου, έχει σπουδάσει μαθηματικά και διοίκηση εκπαιδευτικών οργανισμών. Από το 1999 δραστηριοποιείται στο χώρο της φροντιστηριακής εκπαίδευσης στα Ιωάννινα. Ταυτόχρονα έχει διδάξει στατιστική και αναλογιστικά μαθηματικά στο ΤΕΙ Ηπείρου, σε ΚΕΚ και δημόσια σχολεία.

            Στην προσωπική του ιστοσελίδα www.apgm.gr, υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για τον ίδιο και για το έργο του, εκεί είναι δημοσιευμένο το εκπαιδευτικό υλικό που έχει συγγράψει και χρησιμοποιεί στα μαθήματα του, όπως επίσης σύνδεσμοι των blogs με βιντεομαθήματα που έχει κατασκευάσει και αρθρογραφία του για τα μαθηματικά.

            Το 2016 εκδόθηκε το 1ο του βιβλίο: Βασικές γνώσεις - Τυπολόγιο Μαθηματικών. Ενώ μέχρι το τέλος του έτους αναμένεται να εκδοθεί και το συμπλήρωμα αυτού του τόμου, που θα αφορά βασικές γνώσεις και μεθοδολογίες  της Γ’ Λυκείου.

Λικέρ ρόδι

Το φθινόπωρο είναι η εποχή του ροδιού. Είναι κρίμα να χάσουμε την ευκαιρία να φτιάξουμε το δικό μας λικέρ και να το έχουμε για όλο το χρόνο. Η συνταγή που σας προτείνω είναι εύκολη και δεν θέλει βράσιμο ή άλλες δύσκολες διαδικασίες.

Υλικά

1 κιλό σπόροι ροδιού
800 γρ. ζάχαρη
800 ml τσίπουρο ή βότκα (εγώ χρησιμοποίησα τσίπουρο)
1 ξύλο κανέλας 

2 βανίλιες

Οδηγίες

Βάζουμε τους σπόρους του ροδιού και τη ζάχαρη σε ένα μπολ για 2 με 3 μέρες και ανακατεύουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ύστερα από 3 μέρες περίπου θα έχουμε ένα πηχτό σιρόπι. Σε αυτό το στάδιο προσθέτουμε τις βανίλιες, το τσίπουρο και την κανέλα σε βάζο με καλό κλείσιμο και το αφήνουμε περίπου 1 μήνα στον ήλιο ή στο φως κοντά στο παράθυρο.

Μετά τον 1 μήνα σουρώνουμε το μείγμα με και το βάζουμε σε γυάλινο μπουκάλι. 

Το σερβίρουμε σκέτο ή με ένα πάγο αν είναι λίγο πιο δυνατό για τα δικά μας γούστα.

Καλή σας επιτυχία!

Σία Χαλικιά

Καραμελωμένο αρνί στη γάστρα

Tο αρνί  στο φούρνο είναι ένα κλασικό φαγητό. Μπορούμε όμως να κάνουμε τόσες παραλλαγές που κάθε φορά να έχουμε μια διαφορετική γεύση.  Η σημερινή συνταγή είναι πολύ γευστική, εντυπωσιάζει τους καλεσμένους ή την οικογένειά μας και μπορεί να μας βγάλει ασπροπρόσωπους σε ένα γιορτινό τραπέζι.
Υλικά:
2 κιλά αρνί κομμένο σε κομμάτια
5-6 σκελίδες σκόρδο
Αλάτι χοντρό
Πιπέρι σε κόκκους
Δενδρολίβανο
2 κύβους ζωμό λαχανικών
3 κουταλιές σούπας μουστάρδα
1 κουταλιά σούπας μέλι
½ ποτήρι ελαιόλαδο



Εκτέλεση:
Πλένουμε και στεγνώνουμε καλά το κρέας. Σε ένα μπολάκι λιώνουμε το λάδι με τους κύβους και με αυτό το μίγμα αλείφουμε καλά όλα τα κομμάτια του κρέατος. Στη συνέχεια ρίχνουμε το χοντρό αλάτι , τους κόκκους πιπεριού και το δεντρολίβανο. Τις σκελίδες του σκόρδου τις αφήνουμε ολόκληρες και τις τοποθετούμε ανάμεσα στα κομμάτια. Τοποθετούμε το φαγητό μας στη γάστρα και ψήνουμε με σκεπασμένο σκεύος για 2 ώρες στους 170 βαθμούς, φροντίζοντας να κάνουμε ένα γύρισμα στο ενδιάμεσο. Μετά το δίωρο ανοίγουμε το καπάκι και με ένα πινελάκι αλείφουμε την επιφάνεια του κρέατος με το μέλι και τη μουστάρδα. Αφήνουμε το φαγητό για μισή ώρα ακόμα χωρίς σκέπασμα ώσπου να πάρει ένα όμορφο χρώμα και να καραμελώσει. 
Σερβίρουμε το φαγητό μας με ότι μας αρέσει: πατάτες, σαλάτες , ρύζι…
Άλλωστε ποιος θα δώσει σημασία στα συνοδευτικά;
Από εμένα καλή σας επιτυχία!!
Σία Χαλικιά

Kεφτεδάκια γεμιστά με γραβιέρα

Τα κεφτεδάκια μπορεί να είναι ένα κλασσικό και φαγητό αλλά πάντα μπορούμε να βρούμε μια λίγο διαφορετική εκδοχή του που θα μας ενθουσιάσει Παρακάτω μία συνταγή για κεφτεδάκια γεμιστά με γραβιέρα.

Υλικά:

• 500 γραμμάρια κιμάς (μοσχάρι) 
• 3 φέτες ψωμί μουλιασμένο σε νερό
• 1 αυγό
• 1 μεγάλο κρεμμύδι τριμμένο
• 1 κουταλιά της σούπας ξύδι
• 1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα
• αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
• λίγο δυόσμο ψιλοκομμένο ( ή μαϊντανό )
• 150 με 200 γραμμάρια γραβιέρα κομμένη σε κυβάκια 
• Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Εκτέλεση:

Σε ένα μπολ βάζουμε όλα τα υλικά και ζυμώνουμε καλά.
Βάζουμε το μπολ στο ψυγείο για 20 λεπτά. Όσο περισσότερο τα αφήσουμε τόσο πιο αρωματικά θα γίνουν, γιατί δίνουμε χρόνο στα υλικά να δέσουν.
Πλάθουμε μικρά μπαλάκια και τοποθετούμε ένα κύβο τυριού μέσα.
Τηγανίζουμε τα κεφτεδάκια λίγα λίγα σε ελαιόλαδο και τα γυρίζουμε προσεκτικά μέχρι να ροδίσουν απ’  όλες τις πλευρές.

Είναι είναι ένα νόστιμο μεζεδάκι για κάθε μέρα αλλά και για έναν μπουφέ αφού είναι πολύ νόστιμα ακόμα και κρύα.
Από εμένα καλή σας επιτυχία !!!

Σία Χαλικιά

Τυροπιτάκια με εύκολο τραγανό φύλλο και 3 είδη τυριών.

Τυροπιτάκια με εύκολο τραγανό φύλλο με γιαούρτι και 3 είδη τυριών.

Για τη ζύμη:

      1 κούπα  γιαούρτι
      1 κούπα ελαιόλαδο (ή σπορέλαιο)
      1 κούπα νερό
      1 κουταλάκι γλυκού αλάτι
      1 κουταλάκι γλυκού ζάχαρη
      1 φακελάκι ξηρή μαγιά
      5 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Για τη γέμιση :

      ½ κιλό φέτα
      300 γρ. γκούντα ή όποιο άλλο μαλακό τυρί προτιμάτε
      200 γρ. κατίκι Δομοκού
      2 μικρά αυγά
      Λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Εκτέλεση:

Ανακατεύουμε πρώτα όλα τα υγρά σε ένα μπολ  και έπειτα προσθέτουμε τη μαγιά, το αλάτι και τη ζάχαρη. Στη συνέχεια ρίχνουμε σιγά σιγά το αλεύρι για να γίνει μια ζύμη εύπλαστη και να μην κολλάει στα χέρια. Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί και να φουσκώσει τουλάχιστον μια ώρα (όσο περισσότερο τόσο καλύτερα) και ανοίγουμε λεπτά φύλλα με ένα πλάστη ( εδώ λίγο αλευράκι θα βοηθούσε στο άνοιγμα για να μην μας κολλάει στον πάγκο).  Κόβουμε το φύλλο σε τετράγωνα κομμάτια και τα γεμίζουμε με μια κουταλιά της σούπας από τη γέμιση . Διπλώνουμε  το κομμάτι στη μέση και πατάμε καλά στις άκρες να σφραγίσουμε τη γέμιση . Το σχήμα είναι το τελευταίο βεβαία που έχει σημασία. Εγώ κάνω κάποια τριγωνάκια κάποια τετράγωνα και άλλα σα ραβιόλια. Τριγύρω πατάω με ένα πιρούνι για να δώσω όμορφο σχήμα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο , στους 180 βαθμούς μέχρι να δούμε ότι έχουν ροδίσει καλά. Δεν χρειάζεται να αλείψουμε με λάδι ή βούτυρο γιατί η ζύμη έχει αρκετό λάδι από μόνη της.

Tip: αν σε περισσέψει λίγη ζύμη κάντε την τηγανίτες ;)

Καλή σας επιτυχία και καλή σας όρεξη ;)

Σία Χαλικιά

Σπιτική λεμονάδα για όλο το χρόνο

Το καλοκαίρι πλησιάζει και όπως κάθε χρόνο φρόντισα να έχω έτοιμο το δικό μου αναψυκτικό. Τις ζεστές μέρες δεν έχω τίποτα καλύτερο από μία παγωμένη, σπιτική λεμονάδα. Έχω δοκιμάσει αρκετές συνταγές, αλλά κατέληξα στην εύκολη , κλασική και δοκιμασμένη συνταγή της μανούλας! 

 Διαδικασία :
Ξεκινάμε στύβοντας ζουμερά , ώριμα λεμόνια και τα σουρώνουμε.
Μετράμε με ποτήρια το χυμό και τον αδειάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ.
Προσθέτουμε τόσα ποτήρια ζάχαρη όσα και χυμό.
Συμπληρώνουμε στο μείγμα το ξύσμα από δύο ακέρωτα λεμόνια για έξτρα άρωμα.
Ανακατεύουμε αρκετές φορές, για να λιώσει η ζάχαρη και να γίνει σαν σιρόπι. 
Την επόμενη μέρα μεταφέρουμε τη λεμονάδα σε μπουκάλια και την φυλάμε στο ψυγείο.
Για το σερβίρισμα :  
Ρίχνουμε σ΄ ένα ποτήρι χυμό λεμονάδας μέχρι το 1/3 και συμπληρώνουμε με παγωμένο νερό και πολλά παγάκια. 
Για περισσότερο άρωμα προσθέτουμε ένα φυλλαράκι μέντας .

Μη διστάσετε να τη δοκιμάσετε και με άλλους τρόπους. 
Αντικαταστήστε το νερό με ανθρακούχο ή σόδα. 
Φτιάξτε δροσερά κοκτέιλ. 
Ρίξτε λίγο από τη λεμονάδα σε γλάσο για τα γλυκά σας.

Από εμένα 
καλή σας επιτυχία!!
Σία Χαλικιά

υ.γ.
Με τις φλούδες από τα λεμόνια μπορείτε να φτιάξετε υπέροχο γλυκό του κουταλιού!
Βρείτε τη συνταγή εδώ: Γλυκό του κουταλιού λεμόνι

E; ΑΙ;

Καθημερινά διαβάζω σχόλια αλλά και αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, που με ζαλίζουν. Ναι με ζαλίζουν και όχι γιατί οι απόψεις αυτές δε με βρίσκουν σύμφωνη, όχι γιατί είναι γκρικλις και πρέπει να κάνω αποκωδικοποίηση, όχι γιατί είναι ασύντακτες και κουνάς το κεφάλι δεξιά αριστερά να βάλεις το ρήμα και το ουσιαστικό στη θέση του, αλλά γιατί έχουν βάλει τα φωνήεντα σε μια κληρωτίδα και κάθε φορά βάζουν ένα, ανάλογα με το που θα "κάτσει" η μπάλα. Η,ω,υ,ει,ι,ο όπου τύχει. Δεν είναι πως είναι απλά λάθος, είναι ότι αλλάζει και το νόημα.
Δε λέω, υπάρχουν λέξεις που δεν τις χρησιμοποιούμε συχνά. Αυτές όλοι μας μπορεί να τις κάνουμε λάθος είτε από άγνοια, είτε από ταχύτητα, είτε επειδή δεν είμαστε φιλόλογοι βρε αδερφέ.
Σκέφτηκα λοιπόν να κάνω μια νέα ενότητα που θα γράφω μικρά tips ορθογραφίας με παραδειγματάκια ώστε να μας μένει και να διορθωνόμαστε.


Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το ε και το αι στο τέλος των ρημάτων.

Τα ρήματα της παθητικής φωνής στο α', β', γ' ενικό και στο γ' πληθυντικό πρόσωπο τελειώνουν πάντα σε –αι (ποτέ σε –ε)

 π.χ. 

Εγώ κάθομαι

Εσύ κάθεσαι

Αυτός/Αυτή κάθεται

Εμείς καθόμαστε

Εσείς κάθεστε

Αυτοί/Αυτές κάθονται

Τι παρατηρούμε λοιπόν; Όπως έλεγα και στα παιδιά μου: ΟΛΑ γράφονται με "αι" ΕΚΤΟΣ από το Εμείς και το Εσείς. αυτά ΠΑΝΤΑ με "ε".

Έτσι  λέμε:

 Έρχομαι στο νησί. 

Κάθεσαι άνετα;

Η Μαίρη αισθάνεται άβολα.

Εμείς κοιμόμαστε νωρίς.

Εσείς σηκώνεστε αργά.

Η Ελένη και ο Γιώργος τσακώνονται συνεχώς.  

Απλό!!!

Ένα ένα θα τα βάλουμε στη θέση τους.

Με καλή διάθεση και χιούμορ 

σας στελνω τα φιλιά μου!

Σία Χαλικιά

😖