Μετά την επιτυχή διεξαγωγή του και τη μεγάλη απήχηση που γνώρισε πέρυσι, το
Πανόραμα Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας, φέτος αναβαθμίζεται σε Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου και διοργανώνεται παράλληλα σε άλλες τέσσερις πόλεις, την Τρίπολη, τη Σπάρτη, τη Μεγαλόπολη και την Αμαλιάδα.
Από τις 28 Ιανουαρίου έως τις 7 Φεβρουαρίου, σε αυτές τις πόλεις θα προβληθούν συνολικά 77 ντοκιμαντέρ από την Ελλάδα και άλλες 14 χώρες, άνευ διαγωνιστικού χαρακτήρα, καθώς πρόκειται για ταινίες που έχουν ήδη προβληθεί την τελευταία πενταετία, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν βραβευθεί.
Το πλούσιο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Πελοποννήσου περιλαμβάνει επίσης αφιερώματα σε ξένους σκηνοθέτες, διεθνώς προβεβλημένους, οι οποίοι θα συμμετέχουν με την φυσική τους παρουσία αλλά και με τη διεξαγωγή σεμιναρίων, με στόχο να αποτελέσουν πόλο έλξης για πολλούς δημιουργούς και σπουδαστές κινηματογραφικών σχολών απ’ όλη την Ελλάδα.
Ειδικότερα, επίσημοι προσκεκλημένοι είναι οι σκηνοθέτες Simone Bitton από την Γαλλία, Christian Rathner και Lukas Maurer από την Αυστρία, ενώ θα υπάρξει συζήτηση μέσω skype με τον σκηνοθέτη της πολυβραβευμένης ταινίας «The Act of Killing» , Joshua Oppenheimer.
Στο Φεστιβάλ περιλαμβάνεται, επίσης, εκπαιδευτική ζώνη για μαθητές με επιπλέον 20 ελληνικά και ξένα ντοκιμαντέρ αρχαιολογικού, οικολογικού και επιστημονικού χαρακτήρα, καθώς και έκθεση κόμικ.
Η είσοδος για το κοινό, τόσο στις προβολές όσο και στα σεμινάρια, είναι ελεύθερη.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου διοργανώνεται από το Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας και τελεί υπό την αιγίδα των Περιφερειών Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας και των Δήμων Τριπόλεως, Σπάρτης, Μεγαλόπολης και Ήλιδας. Η επιδίωξη του Κέντρου και όλων όσοι συμμετέχουν στη διοργάνωση είναι να εδραιωθεί ένας νέος πολιτιστικός θεσμός που να αγκαλιάζει την Πελοπόννησο, αποτελώντας σημαντικό πολιτιστικό γεγονός για όλη τη γεωγραφική περιφέρεια.
Πού και πότε
Η επίσημη έναρξη του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί στην Καλαμάτα, στις 28 Ιανουαρίου.
Όλες οι προβολές θα πραγματοποιηθούν στο Αμφιθέατρο Αλ. Κουμουνδούρος.
Όλες οι προβολές θα πραγματοποιηθούν στο Αμφιθέατρο Αλ. Κουμουνδούρος.
Στην Τρίπολη, προβολές θα γίνουν στο Μαλλιαροπούλειο Θέατρο από τις 31 Ιανουαρίου έως τις 4 Φεβρουαρίου.
Στη Μεγαλόπολη, προβολές θα γίνουν στο Πνευματικό Κέντρο, από τις 30 Ιανουαρίου έως την 1η Φεβρουαρίου.
Στην Αμαλιάδα, προβολές θα γίνουν στο Cine Cinema, από τις 31 Ιανουαρίου έως τις 3 Φεβρουαρίου.
Στη Σπάρτη, προβολές θα γίνουν στο Πνευματικό Κέντρο, στις 6 & 7 Φεβρουαρίου.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ www.peloponnisosdocfestival.com
Λίγα λόγια για τα σεμινάρια και τα αφιερώματα
- Αφιέρωμα στην Γαλλίδα σκηνοθέτη Simone Bitton (Αμαλιάδα 1/02/15, Καλαμάτα 2/02/15- 5/02/15)
- Η διεθνούς φήμης σκηνοθέτης, Simone Bitton, επισκέπτεται την Ελλάδα μετά από 23 χρόνια για να δώσει στο Φεστιβάλ Πελοποννήσου ένα τρίωρο master class με θέμα «Κινηματογραφώντας την Ισραηλοπαλαιστινιακή πραγματικότητα». Αν και Γαλλίδα ισραηλινής καταγωγής, η ίδια θεωρεί τον εαυτό της Μαροκινή ημεδαπή, ενώ όλες οι ταινίες της μαρτυρούν την βαθειά προσωπική και επαγγελματική της δέσμευση να παρουσιάζει με τον καλύτερο τρόπο τις πολύπλοκες ιστορίες και τους πολιτισμούς της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Πολλά έργα της Bitton έχουν μεταδοθεί από την ευρωπαϊκή, αραβική και ισραηλινή τηλεόραση, προκαλώντας έντονες συζητήσεις για όλες τις πλευρές της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή. Στο Φεστιβάλ Θα προβληθούν τρία από τα καλύτερα ντοκιμαντέρ της. Το αφιέρωμα πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο. Συντονίζει ο σκηνοθέτης Γιάννης Τριτσιμπίδας.
- Αφιέρωμα στο Αυστριακό ντοκιμαντέρ. (Καλαμάτα 28/01 - 01/02/15, Αμαλιάδα 31/01/15, Τρίπολη 2/02/15)
Ένα ειδικό αφιέρωμα στο Αυστριακό Ντοκιμαντέρ θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με τον συγγραφέα και δημοσιογράφο της κρατικής αυστριακής τηλεόρασης ORF, Κρίστιαν Ράτνερ, υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Αυστρίας στην Ελλάδα. Ο φιλέλληνας Κρίστιαν Ράτνερ (φωτό), αποδέχθηκε με χαρά την πρόσκλησή μας να παρευρεθεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου, κατά την διάρκεια του οποίου ο ίδιος θα παραδώσει ένα εξάωρο σεμινάριο, με θέμα «Making documentaries», το οποίο θα εστιάσει σε όλες τις φάσεις παραγωγής ενός ντοκιμαντέρ καθώς επίσης και στις διαφορές τηλεοπτικού και κινηματογραφικού ντοκιμαντέρ.
Μάλιστα, στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ θα παρευρεθεί ο πολιτιστικός ακόλουθος της αυστριακής πρεσβείας, κ. Wadga, ενώ, επίσημος προσκεκλημένος είναι επίσης ο κριτικός κινηματογράφου, Lukas Maurer, ο οποίος θα προλογίσει τα αυστριακά ντοκιμαντέρ και θα συζητήσει με το κοινό.
Τον συντονισμό του αφιερώματος έχει ο σκηνοθέτης Χρήστος Καρακέπελης.
- «Το ανεξάρτητο πολιτικοκοινωνικό ντοκιμαντέρ και η επίδρασή του στην κοινωνία». Master class από τον Μάνο Παπαδάκη, σκηνοθέτη του ντοκιμαντέρ Απαλλοτρίωση (Μεγαλόπολη 30/01, Τρίπολη 31/01/15, Καλαμάτα 1/02/15)
Θα εξεταστούν οι περιπτώσεις των ντοκιμαντέρ, “Μια τρύπα στο νερό”, όπου ένα τεράστιο οδικό έργο ακυρώθηκε ενώ είχε ήδη ξεκινήσει, “Βγήκαμε από τα ρούχα μας”, όπου 16 μέρες μετά την προβολή, ο τότε δήμαρχος ανακοίνωσε την δημιουργία ποδηλατοδρόμων και λίγους μήνες μετά τους υλοποίησε, και ”Απαλλοτρίωση”, όπου για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 50 χρόνια διχασμού, η κοινωνία της Εορδαίας, εκεί που βρίσκονται τα λιγνιτικά ορυχεία και εργοστάσια της ΔΕΗ, διεκδικούν ενωμένοι τα δικαιώματά τους.
Στο masterclass θα συζητηθεί ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησαν τα ντοκιμαντέρ αυτά προς όφελος του θέματός τους. Θα απασχολήσουν, επίσης, η ηθική του δημιουργού απέναντι στο υποκείμενο, τον θεατή και τον εαυτό του, τα όρια έκθεσης του υποκειμένου και του εαυτού μας, η τεκμηρίωση, η ευθύνη, αλλά και τί σημαίνει άποψη του δημιουργού, η αλήθεια, το ψέμα και αν υπάρχει αντικειμενικότητα. Είναι χρήσιμο, οι συμμετέχοντες στο masterclass να έχουν παρακολουθήσει την “Απαλλοτρίωση”.
- Workshop Σκηνοθεσίας – "Θα κάνω ταινία μόνος μου: Το ανεξάρτητο σινεμά στην Ελλάδα του σήμερα", με εισηγητές τους σκηνοθέτες, Δημήτρη Μπαβέλλα (Runaway day) & Γιώργο Γεωργόπουλο (Tungsten). (Καλαμάτα Πέμπτη 29/01/15)
Με παράδειγμα και αφετηρία τις βραβευμένες μεγάλου μήκους ταινίες τους, “Runaway Day” και “Tungsten”, οι σκηνοθέτες θα μιλήσουν για τις δημιουργικές προκλήσεις αλλά και τις επιπλέον δυσκολίες που καλείται να προσπεράσει ένας κινηματογραφιστής, προκειμένου να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, να γυρίσει μια ταινία στη σύγχρονη Ελλάδα.
(Διάρκεια Workshop : 3 ώρες)
- Εργαστήριο για νέους ηθοποιούς με τίτλο ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΦΑΚΟ (Καλαμάτα 31/01- 3/02/15, Μεγαλόπολη 01/02/15, Αμαλιάδα 03/02)
Πόσο προετοιμασμένος είναι ένας νέος ηθοποιός να σταθεί μπροστά στον κινηματογραφικό φακό; Πόσο διαφορετικό είναι το περιβάλλον ενός κινηματογραφικού γυρίσματος από τη θεατρική σκηνή; Πώς ένας ηθοποιός μπορεί να αποκτήσει μια πρώτη κινηματογραφική εμπειρία προτού βρεθεί αντιμέτωπος με ένα casting;
Ο εκπαιδευτικός κύκλος θα ολοκληρωθεί σε τέσσερεις τρίωρες συναντήσεις, στις οποίες τη θεωρητική παρουσίαση θα ακολουθήσει μια πρακτική εξάσκηση σε συνθήκες πραγματικών γυρισμάτων και με τη δυνατότητα δημιουργίας ενός προσωπικού DEMO DVD, για όποιους συμμετέχοντες το επιθυμούν.
Υπεύθυνος του εργαστηρίου είναι ο σκηνοθέτης Αλέξης Τσάφας.
- Εργαστήριο για Εκπαιδευτικούς: Στο σχολείο με τα comics! (Καλαμάτα 29/01&30/01, Αμαλιάδα 31/01)
Τα comics αποτελούν πλέον ένα από τα πιο διαδεδομένα και αποτελεσματικά εκπαιδευτικά εργαλεία. Σε σχολεία, δημόσιες και σχολικές βιβλιοθήκες, σε όλο τον κόσμο, αναπτύσσονται καθημερινά, νέα προγράμματα χρήσης της 9ης Τέχνης. Τί συμβαίνει, όμως, στην Ελλάδα; Το εργαστήρι αυτό έχει στόχο να καταγράψει και να συζητήσει το πώς μπορούμε να εντάξουμε τα comics στις σχολικές αίθουσες και να αξιοποιήσουμε, όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά, το δημιουργικό αυτό Μέσο.
Επιμέλεια σεμιναρίου: Λήδα Τσενέ, Διδάκτωρ στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.
7. ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΚΑΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΤΑ ΔΥΣΕΥΡΕΤΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΔΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ- ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΩΝ ΑΝΩΝΥΜΩΝ
Ειδικό αφιέρωμα και συζήτηση ανοικτή στο ευρύ κοινό(Καλαμάτα, Τετάρτη 28/01)
Το Οπτικοακουστικό Αρχείο των Ανωνύμων ιδρύθηκε το 2002 στην Αθήνα με σκοπό τη διάσωση, ψηφιοποίηση και αξιοποίηση/μελέτη των ερασιτεχνικών ταινιών 8 και 16 mm. Σήμερα, μετά από 13 χρόνια διαδρομής, διαθέτει στη συλλογή του πάνω από 50 ώρες υλικού, το οποίο εκτείνεται από οικογενειακές ταινίες με στιγμιότυπα από διακοπές και γιορτές, μέχρι ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, γυρισμένες από μη επαγγελματίες, και οι οποίες κατά κανόνα κινήθηκαν έξω από το επίσημο κύκλωμα διανομής, συνεπώς παραμένουν δυσεύρετες. Ο Νίκος Μητρογιαννόπουλος, εκπροσωπώντας το Αρχείο των Ανωνύμων, παρουσιάζει τα ντοκιμαντέρ δύο εκ των πλέον σημαντικών ερασιτεχνών κινηματογραφιστών στη δεκαετία του 1970: του Άγγελου Δελή και του Βασίλη Τριανταφύλλου καθώς και μια ανθολογία με υλικό από το Αρχείο των Ανωνύμων.
Στην συζήτηση θα παρευρεθεί ο Άγγελος Δελής.
- Ειδική εκδήλωση « Η θεραπευτική αξία της τέχνης» . Σε συνεργασία με το Παλλάδιον Κέντρο Αποκατάστασης , Τρίπολη.
Ομιλία , προβολή της ταινίας “ Attention Life in extremes “ και ξενάγηση στην έκθεση κόμικς από την Λήδα Τσενέ. Στο Παλλάδιον Κέντρο Αποκατάστασης, Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 6μ.μ. Ανοικτή στο ευρύ κοινό.
1o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 2/02/2015
09:00-10:00
|
10:30-11:30
|
12:00-13:00
|
|
ΚΝΩΣΣΟΣ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ 52΄
|
ΗΛΙΟΣΠΟΡΟΙ 30΄
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΩΔΕΙΟ 20’
|
ΤΡΙΤΗ 3/02/2015
09:00-10:00
|
10:30-11:30
|
12:00-13:00
|
ΑΡΧΑΙΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ 52΄
|
|
|
09:00-10:00
|
10:30-11:30
|
12:00-13:00
|
ΣΑΒΒΑΤΟ, 31/01/15, 11:00 – 15:00
CINE CINEMA, ΑΜΑΛΙΑΔΑ
Εργαστήριο για Εκπαιδευτικούς: Στο σχολείο με τα comics!
Τα comics αποτελούν πλέον ένα από τα πιο διαδεδομένα και αποτελεσματικά εκπαιδευτικά εργαλεία. Σε σχολεία, δημόσιες και σχολικές βιβλιοθήκες, σε όλο τον κόσμο, αναπτύσσονται καθημερινά, νέα προγράμματα χρήσης της 9ης Τέχνης.
Τί συμβαίνει, όμως, στην Ελλάδα; Το εργαστήρι αυτό έχει στόχο να καταγράψει και να συζητήσει το πώς μπορούμε να
εντάξουμε τα comics στις σχολικές αίθουσες και να αξιοποιήσουμε, όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά, το δημιουργικό αυτό Μέσο.
( σεμινάριο 4 ωρών)
Επιμέλεια εργαστηρίου: Λήδα Τσενέ. Διδάκτωρ, Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, Πάντειο Πανεπιστήμιο
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
| ||||||||
ΑΜΑΛΙΑΔΑ
| ||||||||
ΣΑΒΒΑΤΟ 31/01/15
|
ΚΥΡΙΑΚΗ 1/02/15
|
ΔΕΥΤΕΡΑ 2/02/15
|
ΤΡΙΤΗ 3/02/15
| |||||
ΚΥΡΙΩΣ ΖΩΝΗ
|
Ώρα
|
Ώρα
|
Ώρα
|
Ώρα
| ||||
11:00
|
The Accordion's Voyage by Andrew Tucker & Rey Sagbini 78'
|
11:00
|
Χρυσό Δάσος Στρατής Βογιατζής 30’
|
09.00-13.00
|
Ειδική εκπαιδευτική ζώνη
|
Ειδική εκπαιδευτική ζώνη
| ||
12:30
|
The Garden, Scott Hamilton Kennedy, USA 80’ ’
|
12:30
|
Λουόμενοι 46’
Εύα Στεφανή
Παρουσία σκηνοθέτιδος
|
14.00
| ||||
14:00
|
Rachel Simone Bitton 100'
|
14:30
|
Back to the square by Petr Lom, 83’
|
15.00
| ||||
16:00
|
Attention. A life in extreme by Sascha Koellnreitner, 93’
|
16:30
|
ARIKA Μένιος Καραγιάννης 79’
|
16.00
|
Απαλλοτρίωση 107’ Μάνος Παπαδάκης
|
17:00
|
My stolen revolution by Nahid Persson Sarvestani 77'
| |
18:00
|
ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ
Darwin’s nightmare 107’ Hubert Sauper
Προλογίζει ο Lukas Maurer, κριτικός κινηματογράφου
|
18:00
|
The wall Simone Bitton 90’
Παρουσία σκηνοθέτιδος
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
|
18.00
|
Η ζωή στην χώρα των συνόρων, Αγαθή Δαρλάση 50’
|
18.30
|
Η τέχνη στην κρίση, Κ. Πατρώνη 60'
| |
20:00
|
Ημερολόγια αμνησίας, Στέλλα Θεοδωράκη, 104'
Παρουσία σκηνοθέτιδος
|
20:00
|
The bombing Simone Bitton 50’
Παρουσία σκηνοθέτιδος
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
|
19.30
|
Φύλακες του χρόνου Μαργαρίτα Μαντά 70'
|
20:00
|
The Act of Killing by Joshua Oppenhaimer, Christine Cynn, Danemark, 154’
SKYPE
| |
21:30
|
Sweet Dreams by Rob and Lisa Fruchtman – USA 84’
|
21:00
|
Liv & Ingmar by Deeraj Akolkar, Norway, 83’
|
21.00
|
Wrong place Wrong time 80’ John Appel
| |||
Σεμινάριο εκπαιδευτικών 11.00-15.00 Στο σχολείο με τα comics
|
16:30-18:30 Εισαγωγικό σεμινάριο «ο ηθοποιός μπροστά στο φακό»
|
ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ
SOS Animals in danger, 25’, σκηνοθεσία Άγγελος Κοβότσος
Το ελληνικό επεισόδιο της ευρωπαϊκής σειράς SOS Ζώα σε κίνδυνο αναφέρεται στην Οχιά της Μήλου, στη θαλάσσια χελώνα Καρέτα-Καρέτα, και στην Καφέ Αρκούδα, ως παραδείγματα άγριων ζώων της ελληνικής φύσης που οι πληθυσμοί τους κινδυνεύουν και γι’ αυτό το λόγο προστατεύονται. Ο Αργυροπελεκάνος της βόρειας Ελλάδας παρουσιάζεται ως ζώο που ο πληθυσμός του έχει θεαματικά επανακάμψει μετά από επιτυχημένη προστασία και διαχείριση του βιοτόπου του. Η μορφή του επεισοδίου είναι σπονδυλωτή, χωρίς αφήγηση. Για κάθε ζώο, ένα παιδί-παρουσιαστής (από 8 έως 11 ετών), προσεγγίζει τους βιότοπους παίρνοντας ταυτόχρονα συνεντεύξεις από τους επιστήμονες που εργάζονται για την προστασία του. Γυρισμένη στη Μήλο, στην Κρήτη, στο Νυμφαίο, στο όρος Χάσια και στις Πρέσπες, η ταινία έχει στόχο να παρασύρει τους μικρούς θεατές να γνωρίσουν καλύτερα τον πλούτο της ελληνικής φύσης, αλλά και το πάθος των ανθρώπων που δουλεύουν για αυτήν.
Σειρά « Ες αύριον τα σπουδαία»
- Τίτλος Επεισοδίου «Αφροδίτη Μια Χαρισματική Προσωπικότητα», σκηνοθεσία Μαγδαληνή Ρεμούνδου:
Η Αφροδίτη Παπαδοπούλου είναι μαθήτρια στη Β΄ Λυκείου και έχει ήδη δημιουργήσει τρεις ταινίες μικρού μήκους, κινουμένων σχεδίων και αντικειμένων (animation). Η τελευταία της ταινία με τίτλο Young and Crazy βραβεύτηκε στον 3ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους με το 1ο βραβείο στην κατηγορία Animation.
Kνωσσός, ο λαβύρινθος των μύθων, Ελλάδα, 52’, σκηνοθεσία Νίκος Νταγιαντάς, παραγωγή CINETIC, ΕΡΤ / ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟΥ
Ποιος ανακάλυψε πρώτος την Κνωσσό; Ήταν πράγματι παλάτι το μυστηριώδες οικοδόμημα που ανέσκαψε ο άγγλος αρχαιολόγος Άρθουρ Έβανς; Ποιος (ή ποια) καθόταν στον περίφημο “Θρόνο του Μίνωα”; Τι ρόλο έπαιξε ο μύθος του Μινώταυρου στην ιστορία της ανακάλυψης και της ερμηνείας του διάσημου αρχαιολογικού χώρου; Τι ήταν τελικά ο Λαβύρινθος;
Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τις κρυφές πτυχές της ιστορίας της Κνωσσού από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, θέτοντας ερωτήματα για τη φύση της αρχαιολογικής ερμηνείας.
Μέσα από το παράδειγμα του άγνωστου πρώτου ανασκαφέα, αλλά και του Άρθουρ Έβανς με το αμφιλεγόμενο έργο του, εξετάζει τους μηχανισμούς της ιστορίας και την υποκειμενικότητα της καταγραφής. Θέτει έτσι ερωτήματα για τη σχέση μας με το παρελθόν και τη δυνατότητα της αντικειμενικής αντίληψης του. Μήπως τελικά το παρελθόν είναι για τον καθένα μας ένας προσωπικός “Λαβύρινθος” μέσα στον οποίο αναζητούμε κάποιο “νήμα” νοήματος για τη ζωή;
Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, για πρώτη φορά έγγραφα και χάρτες που άλλαξαν την ιστορία της ανακάλυψης της Κνωσσού. Περιέχει συνεντεύξεις με Έλληνες και Άγγλους αρχαιολόγους, όπως του Τζόζεφ Αλεξάντερ Μακγκιλιβραίη, συγγραφέα της βιογραφίας του Έβανς “Μινώταυρος”, που προκάλεσε αντιδράσεις.
Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τις κρυφές πτυχές της ιστορίας της Κνωσσού από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, θέτοντας ερωτήματα για τη φύση της αρχαιολογικής ερμηνείας.
Μέσα από το παράδειγμα του άγνωστου πρώτου ανασκαφέα, αλλά και του Άρθουρ Έβανς με το αμφιλεγόμενο έργο του, εξετάζει τους μηχανισμούς της ιστορίας και την υποκειμενικότητα της καταγραφής. Θέτει έτσι ερωτήματα για τη σχέση μας με το παρελθόν και τη δυνατότητα της αντικειμενικής αντίληψης του. Μήπως τελικά το παρελθόν είναι για τον καθένα μας ένας προσωπικός “Λαβύρινθος” μέσα στον οποίο αναζητούμε κάποιο “νήμα” νοήματος για τη ζωή;
Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, για πρώτη φορά έγγραφα και χάρτες που άλλαξαν την ιστορία της ανακάλυψης της Κνωσσού. Περιέχει συνεντεύξεις με Έλληνες και Άγγλους αρχαιολόγους, όπως του Τζόζεφ Αλεξάντερ Μακγκιλιβραίη, συγγραφέα της βιογραφίας του Έβανς “Μινώταυρος”, που προκάλεσε αντιδράσεις.
ΗΛΙΟΣΠΟΡΟΙ 30’, σκηνοθεσία Antonis Tolakis
Μια παρέα παιδιών που ζει στο δρόμο. Ανάμεσα τους ο Σαΐντ, ένα δωδεκάχρονο αγόρι που εργάζεται όλη την ημέρα πουλώντας ηλιόσπορους στα πάρκα και στις πλατείες της Αθήνας. Στα όρια της απόλυτης φτώχειας, αναζητώντας φαγητό στα φιλανθρωπικά συσσίτια, η καθημερινή του ρουτίνα δεν είναι παρά μια συνεχής πάλη για επιβίωση στη χαοτική πρωτεύουσα της Ελλάδας. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, μαζί με τους φίλους του –όλοι ανήλικοι πρόσφυγες από το Αφγανιστάν– μπορεί να απολαμβάνει την ελευθερία που του προσφέρει ο δρόμος, να ξεχνιέται στα ανέμελα παιχνίδια της παιδικής ηλικίας και να ονειρεύεται ένα καλύτερο μέλλον: να φύγει στη βόρεια Ευρώπη, να πάει σχολείο και να κάνει μια αξιοπρεπή δουλειά όταν μεγαλώσει. Εγκλωβισμένος στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, της ανεργίας, της ξενοφοβίας και της ρατσιστικής βίας, ο Σαΐντ το λέει ξεκάθαρα: «Είμαι εδώ περίπου δύο χρόνια κι είναι σαν να έχουν περάσει είκοσι».
Κοινωνικό Ωδείο – Notes / Θέκλα Μαλάμου, Αλεξάνδρα Σαλίμπα 19’
Το Κοινωνικό Ωδείο είναι μια συλλογικότητα μουσικών στην Αθήνα που έχει στόχο να προσφέρει δωρεάν μαθήματα μουσικής σ’ όσους επιθυμούν να μάθουν μουσική και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Στο Ωδείο διδάσκουν 66 καθηγητές και φοιτούν 100 μαθητές διαφόρων ηλικιών. Ένα εγχείρημα που βασίζεται στην αλληλεγγύη και τη συνεργατικότητα, μαζεύει τόσο κόσμο γύρω του και αποκτάει δύναμη αλλιώτικη –μιας και το δούναι και λαβείν είναι πέρα από χρήματα–, και λειτουργεί αξιοπρεπώς με κανόνες διαφορετικούς από αυτούς που ξέραμε ώς τώρα. Και είναι η δύναμη της μουσικής αυτή που, πέρα απ' αυτόν τον μυστήριο κόσμο της, στον οποίο μυείται ο καθένας με τον τρόπο του και για τους δικούς του λόγους, καταφέρνει να ενώσει όλους αυτούς τους διαφορετικούς ανθρώπους. Καθώς σιγά σιγά συσπειρώνονται γύρω από μια όμορφη ιδέα, την υπηρετούν, κι αυτή γίνεται πραγματικότητα.
Κατακτητές: Το μυρμήγκι της φωτιάς, 52’ Γαλλία, σκηνοθεσία Bruno Victor-Pujebet
Το μυρμήγκι της φωτιάς προκαλεί τον τρόμο σ’ όλους εκείνους που περνούν απ’ το μονοπάτι του και με καλό λόγο: αυτό το μυρμήγκι κατακτάει όλο τον κόσμο. Μία αποικία μπορεί να περιέχει μέχρι και 40 εκ. άτομα. Εξολοθρεύει όλα τ’ άλλα είδη, κατάσχει το φαγητό για δικιά του χρήση του και προστατεύει αγρίως την επικράτεια του. Κοινώς ονομάζεται το μυρμήγκι της φωτιάς λόγο του καυστικού δηλητηρίου που εκχέει με το κεντρί του, που εντοπίζεται στην άκρη της κοιλιακής του χώρας. Προκειμένου να καταλάβουν την καταστροφική επιτυχία αυτού του φαινομενικά ασήμαντου εντόμου οι επιστήμονες μελετούν τις στρατηγικές του μυρμηγκιού της φωτιάς όταν κατακτά μία καινούργια περιοχή, και δοκιμάζουν μεθόδους που θα ελέγχουν την εξάπλωσή του.
Ο Κόσμος του Jamy από Ηφαίστεια και Ανθρώπους, Γαλλία, 52’, σκηνοθεσία Charles – Antoine de Rouvre
Ο πλανήτης μας μοιάζει ακίνητος. Κι όμως κινείται, αλλάζει συνεχώς. Στο κέντρο του παράγει μία τεράστια ενέργεια που είναι η πηγή αυτών των μεταμορφώσεων. Καθημερινά ο γήινος φλοιός δημιουργείται, καταστρέφεται και οι δυνάμεις που το προξενούν είναι κάποιες φορές θανατηφόρες. Τα ηφαίστεια είναι η έκφραση αυτών των τεκτονικών δυνάμεων. Είναι επίσης ένδειξη της ζωτικότητας του πλανήτη μας.Ο Jamy Gourmaud επιστημονικός δημοσιογράφος, μας ξεναγεί στις αρχές της Γης για να ανακαλύψουμε τα πιο θεαματικά ηφαίστεια και ρωγμές του φλοιού που δημιουργούν καινούργιους ωκεανούς.Ο Jamy πηγαίνει σε μία αποστολή με τους επιστήμονες που μελετούν τις κινήσεις της Γης και προσπαθεί να προβλέψει την οργή της. Συνάντησε επίσης γυναίκες και άντρες που ζουν σ” αυτές τις επικίνδυνες περιοχές και παρά τον κίνδυνο έχουν δημιουργήσει μια αρμονική σχέση από γενιά σε γενιά με τη γη τους.
Αρχαίος Υπολογιστής/ Ancient Computer, USA, 52’ , σκηνοθεσία Paula S. Apsell
Τα χέρια και τα πρόσωπα των αρχαίων αγαλμάτων μοιάζουν με απορρίμματα στον πάτο της θάλασσας λίγο έξω από τις ακτές της Ελλάδας. Μα δεν είναι αυτό το συναρπαστικότερο εύρημα. Προσβεβλημένα από άλατα 2000 ετών τα υψηλού επιπέδου μηχανικής γρανάζια είναι εμφανή μέρη μίας μυστήριας συσκευής που χρονολογείται στο 50 Π.Κ.Ε. Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία των ακτινών X, και εργαζόμενοι πάνω στη συνειδητοποίηση ότι τα οδοντωτά γρανάζια αντιστοιχούν σε πρώτους αριθμούς που σχετίζονται με την Αστρονομία. Η συσκευή αποκαλύπτεται ως ο παλαιότερα γνωστός υπολογιστής που χρησιμοποιούταν για να προβλέπει εκλείψεις και να αναπαριστά τις πλανητικές κινήσεις.
Σάββατο, 31/01/15
Το ταξίδι του ακορντεόν / Άντρου Τάκερ, Ρέι Σαγκμπίνι, 78’
|
Το Ταξίδι του ακορντεόν αφηγείται την ιστορία τριών Κολομβιανών μουσικών. Κάθε χρόνο συμμετέχουν στο μεγαλύτερο διαγωνιστικό φεστιβάλ ακορντεόν στον κόσμο, που γίνεται στο Βαγεδουπάρ της Κολομβίας. Αλλά δεν κερδίζουν ποτέ. Μια μέρα, λαμβάνουν ένα γράμμα που τους προσκαλεί να παίξουν με τη θρυλική ορχήστρα ακορντεόν Χόνερ, στο Τρόσινγκεν της Γερμανίας, τη γενέτειρα του πιο δημοφιλούς ακορντεόν της Κολομβίας, της «Κορόνας». Είναι η πρώτη φορά που οι τρεις ήρωές μας βρίσκονται στο εξωτερικό. Εκεί ανακαλύπτουν μια πολύ διαφορετική κουλτούρα, βλέπουν για πρώτη φορά χιόνι και πάγο, και κάνουν καινούργιους φίλους. Άραγε όμως αυτή τους η περιπέτεια θα τους βοηθήσει να κερδίσουν τον διαγωνισμό πίσω στο Βαγεδουπάρ;
2013 Cartagena Film Festival (FICCI 54) Colombia Βραβείο κοινού
|
The Garden, Scott Hamilton Kennedy, 80 ‘
Ο δεκατεσσάρων στεμμάτων κοινοτικός κήπος, στην 41ηοδό και στην Alameda περιοχή στο νότιο κεντρικό Λος Άντζελες, είναι ο μεγαλύτερος του είδους του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ξεκίνησε ως μια μορφή θεραπείας μετά τις καταστροφικές ταραχές στο Λος Άντζελες στα 1992. Οι αγρότες της νότιας κεντρικής περιοχής δημιούργησαν από τότε ένα θαύμα σε μια από τις πιο βεβαρημένες γειτονιές της χώρας, καλλιεργώντας τα δικά τους τρόφιμα, ανατρέφοντας τις οικογένειές τους, δημιουργώντας μια κοινότητα.
Αλλά τώρα, μπουλντόζες είναι έτοιμες να ισοπεδώσουν την δεκατεσσάρων στρεμμάτων όαση τους.
Ο «Κήπος» ακολουθεί την άθλια κατάσταση των αγροτών, από το καλλιεργημένο έδαφος αυτού του αστικού αγροκτήματος στο γυαλισμένο μάρμαρο του Δημαρχείου. Μετανάστες κυρίως από τη Λατινική Αμερική, από χώρες όπου φοβούνταν για τις ζωές τους εάν επρόκειτο να μιλήσουν, τους βλέπουμε να οργανώνονται, να αντεπιτίθενται, και να απαιτούν απαντήσεις:
Γιατί η γη πωλήθηκε σε έναν πλούσιο προγραμματιστή για λιγότερα εκατομμύρια από τη δίκαιη αγοραία αξία; Γιατί η συναλλαγή έγινε σε μια κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίαση στο Δημοτικό Συμβούλιο του Λος Άντζελες; Γιατί ποτέ δεν δημοσιοποιήθηκε;
Και οι εξουσίες που έχουν την ίδια απάντηση: «ο κήπος είναι υπέροχος, αλλά δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο που να μπορούμε να κάνουμε».
Αν όλοι σου έλεγαν ότι τίποτα περισσότερο δεν μπορεί να γίνει, θα τα παρατούσες;
Silverdocs Documentary Festival 2008
Yποψήφιο για Οσκαρ Academy Awards, USA 2009
ΑΦΙΕΡΩΜΑ Simone Bitton
RACHEL 101 min
Η Rachel σκοτώθηκε το 2003 στη Ράφα, στο νότιο άκρο της Λωρίδας της Γάζας. Εκείνο το διάστημα, ο ισραηλινός στρατός κατέστρεφε εκατοντάδες σπίτια και κτήρια με σκοπό να δημιουργήσει μια έρημη γη και να ανεγείρει ένα τείχος στα σύνορα με την Αίγυπτο. Η Rachel ήταν μέλος ενός διεθνούς γκρουπ ειρηνιστών, οι οποίοι παρέμβαλλαν τους εαυτούς τους ανάμεσα στα σπίτια και στις μπουλντόζες. Μια από αυτές τις μπουλντόζες απλώς δεν σταμάτησε, και ο ισραηλινός στρατός αποποιήθηκε πάσης ευθύνης.
Berlin International Film Festival, Forum 2009
- Paris, Cinema du Réel, 2009
- New York , Tribeca Film Festival, 2009
- Toronto, Hot Docs 2009
- Buenos Aires, BAFICI 2009
- Rio De Janeiro International Film Festival, 2009
- New Zealand International Film Festival, 2009
Attention – A Life in Extremes, Sascha Koellnreitner, 90’
Three exceptional athletes in the demanding field of extreme sport are followed. They fly along cliffs, dive without oxygen into the depths of the sea and prove the capabilities of the human body during the longest endurance bike race.
What motives and thoughts have made them into modern day heroes? What causes the fascination for individuals who expose themselves to exceptional risks?
The movie follows these people in the attempt to find the limits of performance. We get to know their environment, their companions, but also listen to critical voices. We hear the desires and fears of the families and venture, through the inner circle of friends, into the psyche of the athletes.
And what motives are important for these pursuits? Is it the lust for fame? For immortality? For the absolute life experience?
Darwin’s nightmare / Ο Εφιάλτης του Δαρβίνου , Hubert Sauper 107’
Στην καρδιά της Αφρικής, πριν 20 χρόνια περίπου, ένα νέο ζωικό είδος εισήχθη στη Λίμνη Βικτόρια στα πλαίσια ενός επιστημονικού πειράματος. Η πέρκα του Νείλου αποδείχθηκε τόσο επιθετική, που σύντομα όλα τα άλλα ψάρια της λίμνης εξαφανίστηκαν. Παράλληλα, η παγκόσμια ζήτηση πέρκας αυξήθηκε, κι έτσι δημιουργήθηκε στην περιοχή μια μεγάλης κλίμακας ιχθυοβιομηχανία. Σήμερα, η πέρκα του Νείλου εξάγεται σε ολόκληρη τη γη. Ογκώδη, πρώην σοβιετικά μεταγωγικά έρχονται κάθε μέρα για να παραλάβουν τις τελευταίες ψαριές, με αντάλλαγμα Καλάσνικοφ και πυρομαχικά για τους αμέτρητους πολέμους που διεξάγονται στη σκοτεινή καρδιά της αφρικανικής ηπείρου. Στις όχθες της μεγαλύτερης τροπικής λίμνης του πλανήτη, η ακμάζουσα πολυεθνική βιομηχανία ψαριού και όπλων έχει δημιουργήσει μια παράλογη συμμαχία ανάμεσα σε τοπικούς ψαράδες, επιχειρηματίες, άστεγα παιδιά, πολιτικούς, επιτρόπους της ΕΕ, τανζανές πόρνες και ρώσους πιλότους...
Angers European First Film Festival 2005
CPH:DOX 2004
César Awards, France 2006
European Film Awards 2004
Fribourg International Film Festival 2005
Mexico City International Contemporary Film Festival 2005
Sydney Film Festival 2005
Thessaloniki Documentary Film Festival 2005
Venice Film Festival 2004
Viennale 2004
Yamagata International Documentary Festival 2005
Υποψήφιο για Οσκαρ Academy Awards, USA 2006
«Ημερολόγιο αμνησίας»
Διάρκεια: 104 λεπτά
Τα Ημερολόγια Αμνησίας προέκυψαν μέσα από μια διαφορετική δημιουργική διαδικασία, από εκείνες που είχα συνηθίσει να δουλεύω στο παρελθόν. Ξεκίνησαν αναπάντεχα από ένα ξεχασμένο σούπερ 8 υλικό. Στα μέσα της δεκαετίας του 80, μου είχαν κλέψει τα σούπερ 8 μου και, επειδή είχα στενοχωρηθεί, απώθησα την ύπαρξη αυτών που είχαν διασωθεί.
Ανάμεσα σε οξειδωμένα χρώματα και πρόσωπα χαμένα μέσα στο χρόνο, η πρώτη επαφή με το σούπερ 8 υλικό ήταν για μένα ένα σοκ.
Μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να αρχίσω πάλι να κινηματογραφώ τη ζωή μας στην Αθήνα, σε ψηφιακή μορφή αυτή τη φορά. Είχα την περιέργεια να αντιπαραθέσω εικόνες της σύγχρονης ζωής με το παλιό υλικό των 25 χρόνων.
Οι χρονιές της νέας κινηματογράφησης συνέπεσαν με την έξαρση της κρίσης στην Ελλάδα. Το αστικό τοπίο της Αθήνας άρχισε να γεμίζει με άδειους χώρους, προς ενοικίαση ή προς πώληση, αλλά αυτό το "άδειασμα" ακολουθούσε και τις ζωές μας, δημιουργώντας μια κοινωνική απελπισία.
Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Τεκμηρίωσης (Ντοκιμαντέρ) και το βραβείο «Λουκία Ρικάκη» από τη ν ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου 2013.
Όνειρα γλυκά / Ρομπ Φρούκτμαν, Λίσα Φρούκτμαν 89’
|
Η ιστορία των γυναικών του Ινγκόμα Νσία, του πρώτου συγκροτήματος κρουστών στη Ρουάντα, και των προσπαθειών τους να ανοίξουν το πρώτο τοπικό παγωτατζίδικο, με το όνομα Ινγκόζι Νζίζα – δηλαδή «όνειρα γλυκά». Το 1994, οι κάτοικοι της Ρουάντα έπεσαν θύματα μιας από τις πιο φρικτές γενοκτονίες στην ιστορία. Δέκα χρόνια αργότερα, η Κίκι Κατέζε, μια πρωτοπόρος σκηνοθέτις του θεάτρου, ίδρυσε το συγκρότημα Ινγκόμα Νσία,προσφέροντας γιατρειά σε γυναίκες που ανήκαν και στα δύο στρατόπεδα. Όλες τους είναι επιζήσασες της γενοκτονίας. Κάποιες έχασαν τις οικογένειές τους· άλλες είναι σύζυγοι ή κόρες των υπαίτιων. Το 2008, η Κίκι γνώρισε την Τζένι και την Αλέξις, τις ιδιοκτήτριες του παγωτατζίδικου BlueMarble στο Μπρούκλιν και τις προσκάλεσε να βοηθήσουν τις γυναίκες του Ινγκόμα Νσία να ανοίξουν το πρώτο τοπικό παγωτατζίδικο. H Κίκι θεωρούσε πως το παγωτό ήταν ένας νέος τρόπος να δημιουργηθούν οι τόσο αναγκαίες θέσεις εργασίας, όσο κι ένα σύμβολο χαράς σε μια χώρα που έβγαινε απ’ την τραγωδία. Το ντοκιμαντέρ Όνειρα γλυκά παρακολουθεί αυτήν την αξιοθαύμαστη ομάδα γυναικών καθώς δημιουργούν το δικό τους μοναδικό μονοπάτι προς ένα ειρηνικό μέλλον γεμάτο ελπίδα.
Jury Price Murjedoc
HBO Films Producer award Savannah Film Festival 2012
|
Κυριακή, 01/02/15
|
«Το Χρυσό Δάσος»
Διάρκεια: 30 λεπτά
Ο Γιώργος Καλύβας είναι ένας γεωργός που δεν έκανε οικογένεια αλλά έκανε δέντρα, που λάτρεψε τη πατρογονική του γη και ζει μόνος του μέσα στο αρχέγονο δάσος των Σκουριών, καλλιεργώντας με αφοσίωση τις καρυδιές του, τις καστανιές του και φροντίζοντας τα μελίσσια του. Η μοίρα του Γιώργου είναι αλληλένδετη με τη μοίρα του δάσους, το οποίο κινδυνεύει λόγω του ορυκτού πλούτου που κρύβεται στο υπέδαφος του. Η πρόθεση μιας πολυεθνικής να κατασκευάσει ένα ορυχείο χρυσού μέσα στο δάσος των Σκουριών, μέρικα μέτρα από το κτήμα του του Γιώργου, έχει δημιουργήσει μια άνιση μάχη και έχει πολλαπλασιάσει για αυτόν το μέγεθος της μοναξιάς και της απόγνωσης και παρόλο που ο ίδιος δεν ήθελε τον πόλεμο, ο πόλεμος ήρθε στο κατώφλι του.
Βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ Ecofest Ρουμανία
«Λουόμενοι»
Διάρκεια: 46 λεπτά
Το καλοκαίρι, η ζωή στις ελληνικές λουτροπόλεις κυλά αργά, με ρυθμούς που θυμίζουν παλιότερες εποχές. Οι ηλικιωμένοι επισκέπτες είναι οι πρωταγωνιστές αυτών των τόπων. Επηρεασμένοι από τη ράθυμη καλοκαιρινή ατμόσφαιρα, συμπεριφέρονται πολύ πιο ελεύθερα απ’ ό,τι στον συνηθισμένο κοινωνικό τους περίγυρο. Συχνά, αντί για ανθρώπους τρίτης ηλικίας κανείς νομίζει ότι βρίσκεται ανάμεσα σε νέους σε εφηβική κατασκήνωση. Η ταινία παρακολουθεί την ζωή μιας ομάδας λουόμενων σε διαφορετικές λουτροπόλεις της Ελλάδας στη διάρκεια ενός καλοκαιριού.
Πίσω στην πλατεία / Πετρ Λομ, 83’
|
Ένα χρόνο μετά την ευφορία της πλατείας Ταχρίρ, οι στόχοι των διαδηλωτών δεν έχουν εκπληρωθεί ούτε στο ελάχιστο. Η χώρα κυβερνάται με σιδηρά πυγμή, ενώ το ενδιαφέρον του «παγκόσμιου χωριού» έχει στραφεί αλλού. Το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα στην Αίγυπτο μετά την 25η Ιανουαρίου 2011 παρουσιάζεται μέσα από τα πορτρέτα πέντε πολύ διαφορετικών ανθρώπων. Ένας νεαρός αλογατάρης εξιστορεί το πώς πήγε στην πλατεία για να αιτηθεί να ξανανοίξουν οι Πυραμίδες. Εκείνη την ημέρα, κατάφερε μόλις και μετά βίας να σωθεί. Ένας ταξιτζής μιλά για τα έξι χρόνια που πέρασε στη φυλακή, για τα βασανιστήρια και για το πώς οι αστυνομικοί συμπεριφέρονται σήμερα χειρότερα από ποτέ. Μια νέα γυναίκα μιλά για τους εξευτελισμούς και τις παράνομες συλλήψεις που συμβαίνουν σε καθημερινή βάση. Η νεαρή Σάλουα περιγράφει το πώς γνώρισε τον πρώτο της έρωτα στη διάρκεια των διαδηλώσεων. Και τέλος, ο αδελφός του Μάικλ Ναμπίλ: ενός μπλόγκερ που συνελήφθη εξαιτίας των σχολίων που αναρτούσε στο Διαδίκτυο και κάνει τώρα απεργία πείνας – η κάμερα τον ακολουθεί στην Πλατεία Ταχρίρ, εν μέσω των συνεχιζόμενων διαδηλώσεων ενάντια στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.Grand Jury award, Guam International Film Festival 2012Jury Price, Hong Kong International Film Festival 2012International award, Planete Doc Review 2012 Poland |
ΑΡΙΚΑ. Α. / Μένιος Καραγιάννης, 79’
|
«Ακόμα και στην κόλαση, εγώ θα ζωγράφιζα». Ο Δημήτρης Ανδριανόπουλος ζωγραφίζει ασταμάτητα. Αρνείται όμως να πουλήσει πίνακές του, δεν κάνει εκθέσεις, και υπογράφει με το όνομα της γυναίκας του. Την ημέρα των γενεθλίων του, κλείνοντας τα 79, δέχεται να ανοίξει την ερμητικά κλειστή πόρτα της ζωγραφικής του και να μοιραστεί το έργο και τη σκέψη του σ’ ένα ντοκιμαντέρ. Επί 12 μήνες, η κάμερα εισχωρεί στον μικρόκοσμο των χρωμάτων και της ζωής του. Περιπλανιέται μαζί του, αναζητώντας απαντήσεις για τη σχέση του δημιουργού με το έργο του, τη δυσκολία του να το αποχωριστεί, το μυστήριο της έμπνευσης και την άγνωστη επιρροή από το υπερπέραν.
|
ΑΦΙΕΡΩΜΑ Simone Bitton
Wall , 98 min
WALL (Mur) / «το τείχος» είναι ένας κινηματογραφικός στοχασμός για την ισραηλινό-παλαιστινιακή σύγκρουση στην οποία η σκηνοθέτης θολώνει τα όρια του μίσους, εδραιώνοντας την διπλή ταυτότητα της ως Εβραία και Άραβας. Με μια πρωτότυπη προσέγγιση ντοκιμαντέρ, η ταινία ακολουθεί το διαχωριστικό τείχος που καταστρέφει ένα από τα ιστορικώς πιο σημαντικά τοπία στον κόσμο, καθώς εγκλείει τον έναν λαό και περικλείνει τον άλλον.
Marseille Festival of Documentary Film 2004 , Grand Prix
Sundance Film Festival 2005, special Jury Prize
Women Film Critics Circle Awards 2005, Courage in Filmmaking Award
BOMBING, 60’
Στις 4 Σεπτεμβρίου του 1997, τρεις νεαροί Παλαιστίνιοι ηλικίας 22-25 χρονών ανατινάχθηκαν σε έναν εμπορικό πεζόδρομο στην Ιερουσαλήμ. Η βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας άφησε νεκρούς οχτώ ισραηλινούς πολίτες, ανάμεσα στους νεκρούς τρεις έφηβοι 14-15 χρονών. Στη φρίκη του πεζοδρομίου, το αίμα αναμιγνύεται και τα πεπρωμένα διασταυρώνονται.
Η ταινία “Bombing” ερμηνεύει τη σύγκρουση Ισραηλινών και Παλαιστινίων υπό το πρίσμα του πένθους που μοιράζονται οι οικογένειές τους. Οι γονείς των βομβιστών αυτοκτονίας και οι γονείς των νεαρών θυμάτων αναμιγνύονται στην οθόνη: τα πρόσωπά τους, τα λόγια τους και οι σιωπές τους.
Cinéma du Réel, Paris, 1999
- Tel Aviv, Docaviv, 1999 – Mention spéciale du Jury
- Vermont Women’s Film Festival, 2002
- Rencontres Cinéma d’Alès, 2005
- Festival Travelling, Rennes, 2009
Λιβ και Ίνγκμαρ / Ντιράτζ Ακολκάρ 83’
|
Η ταινία αυτή είναι μια ιστορία αγάπης, που καλύπτει μια σχέση 42 ετών και 12 ταινιών, ανάμεσα στη θρυλική ηθοποιό Λιβ Ούλμαν και τον μεγάλο σκηνοθέτη Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Ένας φόρος τιμής – ένας τρυφερός, αλλά ειλικρινής απολογισμός δύο αλληλένδετων βίων που πέρασαν μαζί απ’ όλο το φάσμα των συναισθημάτων, έζησαν ανεπανάληπτες εποχές και μας άφησαν δημιουργίες που αντέχουν στο χρόνο, ως απόδειξη του πάθους της σχέσης που είχαν, εντός και εκτός κάδρου. Αυτή η βιογραφική ταινία για μια σπάνια σχέση, έτσι όπως την αφηγείται η Λιβ Ούλμαν μέσα από μια συνέντευξη, είναι δομημένη σαν ένα κολάζ από εικόνες και ήχους από τις διαχρονικές ταινίες τους, στιγμιότυπα από τα παρασκήνια των γυρισμάτων, φωτογραφίες, αποσπάσματα από το βιβλίο της Λιβ, Αλλάζοντας, και από την προσωπική τους αλληλογραφία. Μια απροκάλυπτη ματιά, όχι μόνο σε δύο από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του καιρού μας, αλλά και σε δύο ανθρώπους που ήταν φίλοι και αδελφές-ψυχές.
Chicago International Film Festival 2012 |
Δευτέρα, 02/02/15
Απαλλοτρίωση / Μάνος Παπαδάκης, 105’
|
Στη Δυτική Μακεδονία, σε μια έκταση 100.000 στρεμμάτων, αναπτύσσονται τα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ που τροφοδοτούν με το «εθνικό μας καύσιμο» τους ατμοηλεκτρικούς σταθμούς της. Μέχρι στιγμής, περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους. Τώρα έχει έρθει η σειρά για άλλους 10.000. Προκειμένου να εξασφαλιστεί με ηλεκτρική ενέργεια η ελληνική οικονομία, η ΔΕΗ απαντάει ότι δεν γίνεται αλλιώς. Λειτουργεί για το κοινό συμφέρον, σύμφωνα με τους νόμους του κράτους και, επειδή το ρεύμα είναι αναγκαίο αγαθό, πρέπει να συνεχίσει να εξασφαλίζει με ηλεκτρική ενέργεια τους Έλληνες και να βοηθά την ανάπτυξη και ευημερία τους.
|
Η ζωή στη χώρα των συνόρων / Αγάθη Δαρλάση, Ελένη Λαμπροπούλου, Γιάννης Νικολάου, Μιχαήλ Αρμάν Πογοσιάν, Μπάμπης Τσούτσας, 50’
|
Ένα σπονδυλωτό έργο που αποτελείται από αυτοτελή μικρού μήκους πορτρέτα ιδιαίτερων χαρακτήρων της Πάτμου. Πρόκειται για μια αναζήτηση της προσωπικής ελευθερίας ανθρώπων επιλεγμένων από τρεις ξεχωριστές κοινωνικές ομάδες του νησιού: τους μόνιμους κατοίκους, τους μοναχούς και καλλιτέχνες, και τις διεθνείς προσωπικότητες που συναντιούνται σ’ ένα τόπο συνόρων – γεωγραφικών, φιλοσοφικών, κοινωνικών.
|
Φύλακες του χρόνου / Μαργαρίτα Μαντά, 75’
|
Επτά φύλακες αρχαιολογικών χώρων της Ελλάδας. Απλοί άνθρωποι του μόχθου και της γης, που δούλεψαν και έζησαν δίπλα σε σημαντικούς αρχαιολόγους, μαθαίνοντας από τις γνώσεις και το πάθος τους να τιμούν την έννοια της πολιτιστικής συνέχειας πέρα από σύνορα και ταυτότητες. Ένα οδοιπορικό στους αρχαιολογικούς χώρους μέσα από τις δικές τους μνήμες και μαρτυρίες, πέρα από τα πλαίσια της καθαρά επιστημονικής τεκμηρίωσης. Μία απόπειρα καταγραφής της δικής τους ματιάς πάνω στην ιστορία που διατρέχει το Χρόνο για να γίνει βίωμα και παραμύθι που περνάει από γενιά σε γενιά.
Βραβείο FIPRESCI στο 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
|
Στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή / Τζον Άπελ 80’
|
Στις 22 Ιουλίου 2011, μια βομβιστική επίθεση στην καρδιά του Όσλο και μια σειρά από εν ψυχρώ εκτελέσεις στο νησί Ουτόγια στοίχισε τη ζωή σε 77 ανθρώπους. Επρόκειτο για τη βάναυση πράξη ενός άνδρα: του Άντερς Μπρέιβικ. Η ταινία Στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή αφηγείται την ιστορία πέντε ατόμων που ήταν παρόντα και φανερώνει το ρόλο της σύμπτωσης σ’ αυτήν την τραγωδία. Μια σειρά μικρών, ασήμαντων περιστατικών χαράζουν τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο. Μια καθυστέρηση ή μια επίσπευση δύο λεπτών μπορεί να είναι καθοριστικής σημασίας. Όσο κι αν προσπαθεί κανείς να επηρεάσει τη μοίρα, η συγκυρία έχει την τελευταία λέξη.
|
Τρίτη 03/02/15
Η κλεμμένη μου επανάσταση / Ναχίντ Πέρσον Σαρβεστάνι, 77’
| |||
Μια σκηνοθέτις εξερευνά τι απέγινε ο αδελφός της που βρέθηκε φυλακισμένος στο Ιράν μετά την επανάσταση. Μια ταινία για τις φρικαλεότητες που διενεργήθηκαν ενάντια στο λαό του Ιράν και που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
|
Η τέχνη της κρίσης, η περίπτωση του θεάτρου / Κατερίνα Πατρώνη, 60’
|
Αντιμέτωποι με τα πολλαπλά πρόσωπα της κρίσης, οι καλλιτέχνες επινοούν τρόπους για να καθρεφτίσουν την πραγματικότητα γύρω τους. Η αγάπη τους για το θέατρο γίνεται πείσμα και η ανάγκη να πουν τις δικές τους ιστορίες μεγαλώνει. Με μηδενικούς, σχεδόν, προϋπολογισμούς, εξορμούν σε δρόμους, πλατείες, αυτοσχέδιους χώρους ή, στην καλύτερη περίπτωση σε μικρά θέατρα, δρώντας και αντιδρώντας στην πιο σημαντική στιγμή της μεταπολεμικής ιστορίας της χώρας τους. Την ίδια ώρα που παραδοσιακοί θεσμοί καταρρέουν, συχνά από την εγκατάλειψη της πολιτείας, καινούργιες δυνάμεις παραγωγής και δημιουργίας αναδύονται, προσδίδοντας μια μεγάλη δυναμική στο θεατρικό τοπίο της χώρας. Το κοινό ανταποκρίνεται, ακολουθεί, συμμετέχει, εκπλήσσοντας όλους αυτούς που προέβλεπαν τον μαρασμό του θεάτρου.
|
Η πράξη του φόνου / Τζόσουα Όπενχαϊμερ, Κριστίν Σιν, Ανώνυμος 154’
|
Όταν η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανατράπηκε από πραξικόπημα το 1965, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι σκοτώθηκαν σε λιγότερο από ένα χρόνο. Ο Ανουάρ και οι φίλοι του, από μαυραγορίτες εισιτηρίων προάχθηκαν σε αρχηγούς ταγμάτων θανάτου. Ο Ανουάρ σκότωσε με τα ίδια του τα χέρια εκατοντάδες άτομα. Στην Πράξη του φόνου, ο Ανουάρ και οι φίλοι του συμφώνησαν να μας εξιστορήσουν αυτούς τους φόνους. Αλλά το βασικό τους κίνητρο για να συμμετάσχουν δεν ήταν η κατάθεση της μαρτυρίας τους: ήθελαν να πρωταγωνιστήσουν ο καθένας στο αγαπημένο του είδος ταινίας – ουέστερν. κατασκοπείας, μιούζικαλ. Γράφουν τα σενάρια. Παίζουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους. Και παίζουν επίσης τα θύματά τους. Μια εφιαλτική εικόνα, ένα ταξίδι στις μνήμες και στη φαντασία των αμετανόητων δραστών, αλλά και στον σοκαριστικά τετριμμένο κόσμο διαφθοράς και ατιμωρησίας στο οποίο κατοικούν. (Για λόγους ασφαλείας, εξαιτίας των πολιτικών συνθηκών στην Ινδονησία, ο τρίτος σκηνοθέτης, αλλά και άλλοι συντελεστές της ταινίας, παραμένουν ανώνυμοι.)
Yamagata International Documentary Festival 2013
Vancouver Film Critics Circle 2014Toronto Film Critics Association Awards 2014Southeastern Film Critics Association Awards 2013Sheffield International Documentary Festival 2013San Francisco Film Critics Circle 2013Prague One World Film Festival 2013New York Film Critics, Online 2013London Critics Circle Film Awards 2014Hollywood Reel Independent Film Festival, US 2013European Film Awards 2013CPH:DOX 2012Berlin International Film Festival 2013Asia Pacific Screen Awards 2013BAFTA Awards 2014
Yποψήφιο για Οσκαρ Academy Awards, USA 2013
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου