Την Κυριακή 1η
Δεκεμβρίου παρακολούθησα την παράσταση «Η πόρνη από πάνω» με την Κατερίνα
Διδασκάλου. Έχοντας ακούσει πάρα πολύ καλές κριτικές για το έργο, θέλησα να
γνωρίσω την πρωταγωνίστρια και να μιλήσω μαζί της για την παράσταση.
Ενθουσιάστηκα όταν απάντησε στο τηλεφώνημά μου και με χαρά δέχτηκε.
Συναντηθήκαμε στα παρασκήνια του θεάτρου λίγο πριν την απογευματινή παράσταση
και κάναμε μια συζήτηση για όλα.
Απολαύστετην!
- Το να παίζει ένας ηθοποιός μόνος του
ένα ολόκληρο έργο, δημιουργεί περισσότερο ευθύνη ή ακόμα και άγχος;
- Μπαίνετε στη διαδικασία να κοιτάζετε
τις αντιδράσεις του κοινού; Τι εκφράσεις τους…
- Έχει χιούμορ?
- Δε νιώθετε μοναξιά; Πάνω στη σκηνή,
στις περιοδείες, στις πρόβες ; Ακούμε που λένε οι ηθοποιοί περνάμε πολύ ωραία
στα παρασκήνια…
Ακούτε ναι. Αλλά εμένα μου πάει πολύ ο μονόλογος! Είναι η τέταρτη
φορά που κάνω μονόλογο στη καριέρα μου και ειδικά ο συγκεκριμένος!
- Θέλει σιγουριά ε?
- Υπάρχει σιγουριά μέσα σας μιας και
είναι η τρίτη χρονιά του έργου ή υπάρχει κάθε φορά το ίδιο άγχος; Δηλαδή
ξέρετε ότι πάει το έργο.
Είχα κάνει και μια περίληψη στα αγγλικά και επερχόντουσαν
και μου έλεγαν κάτι πράγματα!!!!!! Από το στόμα αυτών των ανθρώπων άκουσα
επίσης απίστευτα πράγματα!
Έρχονταν και μου έλεγαν χαρακτηριστικά :the body language…
Και εκτός αυτού η ιστορία! Τους άγγιξε η ιδία η ιστορία!
Ξέρετε οι ιστορίες δεν διαφέρουν , από χώρα σε χώρα, ….
- Μα οι άνθρωποι είναι παντού οι ίδιοι…
Ακριβώς!! Οι ψυχές είναι παντού
οι ίδιες, η ανάγκη για ερώτα, ο φόβος του θανάτου, δεν διαφέρει…
- Οπότε πιστεύετε ότι αυτή είναι και η ευτυχία του έργου; Ότι δεν είναι κάτι
πολύ μοντέρνο, δεν είναι κάτι πολύ παλιό, είναι κάτι διαχρονικό, που
ισχύει για πάντα;
Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των κακοποιημένων γυναικών έχει
αυξηθεί δραματικά. Και δεν είναι κάτι που το λέω εγώ, το λένε οι έρευνες, το λένε
οι συνάδελφοί σας. Από την άλλη οι ιστορίες που έρχονται και μου λένε στα καμαρίνια
, όταν έρχονται πίσω για να μιλήσουμε , είναι συγκλονιστικές. είναι το ίδιο ακραίες
και περισσότερο. Είναι απίστευτο τι ακούω.
- Τους δέχεστε στο καμαρίνι; Δεν είστε
απόμακρη;
- Ο κόσμος πιστεύει ότι είναι πολύ δύσκολο
να πλησιάσει τον αγαπημένο του καλλιτέχνη και να του μιλήσει Ειδικά αν
είναι και διάσημος, επιτυχημένος…
Να σας πω κάτι? Εγώ πιστεύω ότι είναι συγκινητικό να εισπράττω
αυτή την αγάπη.
Δεν σας κρύβω ότι από μόνη μου τους λέω κιόλας , ότι είναι
μια δουλεία, απλώς είσαι πιο εκτεθειμένος.
- Δεν το βλέπουν όμως όλοι έτσι κυρία
Διδασκάλου. Πρέπει μάλλον να είσαι πολύ συνειδητοποιημένος.
- Και πλήρης ίσως ε; να μην ψάχνεις στην
αναγνωσιμότητα αυτό που λείπει ίσως…
- κι εγώ ένιωθα πολύ άσχημα ! πίστευα
ότι θα δω μπροστά μου , μια γυναίκα πολύ σοβαρή, ψυχρή, ίσως απόμακρη…τι
να σας πω! Ξαφνιάστηκα πολύ ευχάριστα!!
- Όλο το έργο είναι ένας γυναικείος
μονόλογος. Πώς εξηγείτε ότι γράφτηκε από άντρα και πέτυχε; Πως το κατέφερε;
Α!!! γιατί τα αγόρια τα αφορούν οι γυναίκες!
Όταν τον ενδιαφέρει πως νιώθει μια γυναίκα είναι εύκολο! Και
μην ξεχνάτε ότι ο Αντώνης είναι και καλλιτέχνης, είναι και συγγραφέας! Άλλωστε
σ αυτόν, του συνέβη του ίδιου να μένει μια πόρνη πάνω από το διαμέρισμά του.
Είναι κάτι που ο ίδιος το έχει πει και το μοιράζομαι μ’ εσάς! Άλλωστε μεγάλωσε
με τη μητέρα του, έχει αδελφή…
- Απλώς είχε την ευαισθησία να βλέπει
λέτε;
- Αυτό ήθελα να σας ρωτήσω. Πιστεύετε
ότι πρέπει να έρθουν όλες οι γυναίκες να το δουν; Πιστεύετε ότι πρέπει να
ρθουν ζευγάρια; Να ρθουν νέοι άντρες;
- Συμφωνώ κι εγώ! Συμφωνώ απολύτως!!!
Εσείς έχει βρει στοιχεία δικά σας στην ηρωίδα του έργου; Στο χαρακτήρα
της ίσως, στις αδυναμίες της, στη δύναμή της…
Ομολογώ ότι οι άντρες της ζωής μου , μου έχουν φερθεί πολύ καλά,
αλλά να σας πω κάτι; Ένα ψήγμα των ηρωίδων που υποδύομαι, πάντα βρίσκω και
ανασύρω από μέσα μου πράγματα. Αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει να σας
πω ότι είμαι πολύ τυχερή, και θα το δείτε και επίσημα γραμμένο μέσα στο πρόγραμμα,
από πού έχω αντλήσει τις ιδιαιτερότητες στο περπάτημα και στην ομιλία, γιατί σίγουρα
αυτή η γυναίκα δεν είναι κοντά μου. Όμως κάνοντας ένα σεμινάριο υποκριτικής,
ένα πεντάμηνο περίπου πριν ο Αντώνης μου φέρει το κείμενο, σε γυναίκες έξω από
την Κόρινθο, άκουσα από τις ίδιες , ιστορίες και πήρα βλέμματα ….
- Ήταν σαν να μελετήσατε το έργο πριν το
δείτε!
- Δεν ήτανε και τυχαίο ίσως.. ( γέλια)
- Κλείνοντας ( μιας και πρέπει να αρχίσει
η παράσταση) θέλω να μου πείτε αν πιστεύετε ότι το κοινό της επαρχίας διαφέρει
από το κοινό Αθήνας . Ακούμε διάφορα κατά καιρούς.
- Κύρια Διδασκάλου σας ευχαριστώ πάρα
πολύ!!!
Να είστε καλά!!! Εύχομαι να
ευχαριστηθείτε την παράσταση!
-Ευχαριστήθηκα πολύ αυτή τη συνάντηση και λυπάμαι που δεν
μπορέσατε να δείτε κι εσείς την έκφραση και το πάθος της συζήτησης. Το χρώμα
που είχε η κάθε λέξη! Την ευγένεια της παρουσίας της!
Το χαμόγελο στην απάντηση που μου έδωσε όταν της είπα ότι
την θεωρούν ντίβα….
«Ντίβα δεν είναι το
ύφος, είναι να σε κάνω να φύγεις από το θέατρο και να μην ξεχάσεις αυτό που
είδες! Τι είσαι το αποδεικνύεις με τη δουλειά σου.»
Βρήκα την κύρια Διδασκάλου πολύ απλή και ζεστή σαν άνθρωπο
και ταυτόχρονα πολύ κομψή και
εντυπωσιακή σαν παρουσία.
Η πρότασή μου είναι να πάτε να παρακολουθήσετε αυτήν την
παράσταση!
Θα δείτε μόνο μια γυναίκα , ένα κείμενο και πολύ ταλέντο!!!
Σία Χαλικιά
